Pythian
Pindar
Pindar. The Odes of Pindar. Sandys, John Edwin, editor. London: William Heinemann; Cambridge: Harvard University Press. 1937 (reprint).
- ἔπεσε δʼ οὐ Χαρίτων ἑκὰς
- ἁ δικαιόπολις ἀρεταῖς
- κλειναῖσιν Αἰακιδᾶν
- θιγοῖσα νᾶσος· τελέαν δʼ ἔχει
- δόξαν ἀπʼ ἀρχᾶς. πολλοῖσι μὲν γὰρ ἀείδεται
- νικαφόροις ἐν ἀέθλοις θρέψαισα καὶ θοαῖς
- ὑπερτάτους ἥρωας ἐν μάχαις·
- τὰ δὲ καὶ ἀνδράσιν ἐμπρέπει.
- εἰμὶ δʼ ἄσχολος ἀναθέμεν
- πᾶσαν μακραγορίαν
- λύρᾳ τε καὶ φθέγματι μαλθακῷ,
- μὴ κόρος ἐλθὼν κνίσῃ. τὸ δʼ ἐν ποσί μοι τράχον
- ἴτω τεὸν χρέος, ὦ παῖ, νεώτατον καλῶν,
- ἐμᾷ ποτανὸν ἀμφὶ μαχανᾷ.
- παλαισμάτεσσι γὰρ ἰχνεύων ματραδελφεοὺς
- Ὀλυμπίᾳ τε Θεόγνητον οὐ κατελέγχεις,
- οὐδὲ Κλειτομάχοιο νίκαν Ἰσθμοῖ θρασύγυιον·
- αὔξων δὲ πάτραν Μιδυλιδᾶν λόγον φέρεις,
- τὸν ὅνπερ ποτʼ Ὀϊκλέος παῖς ἐν ἑπταπύλοις ἰδὼν
- υἱοὺς Θήβαις αἰνίξατο παρμένοντας αἰχμᾷ,