Pythian
Pindar
Pindar. The Odes of Pindar. Sandys, John Edwin, editor. London: William Heinemann; Cambridge: Harvard University Press. 1937 (reprint).
- οὐδὲ παμφώνων ἰαχὰν ὑμεναίων, ἅλικες
- οἷα παρθένοι φιλέοισιν ἑταίρᾳ
- ἑσπερίαις ὑποκουρίζεσθʼ ἀοιδαῖς· ἀλλά τοι
- ἤρατο τῶν ἀπεόντων· οἷα καὶ πολλοὶ πάθον.
- ἔστι δὲ φῦλον ἐν ἀνθρώποισι ματαιότατον,
- ὅστις αἰσχύνων ἐπιχώρια παπταίνει τὰ πόρσω,
- μεταμώνια θηρεύων ἀκράντοις ἐλπίσιν.
- ἔσχε τοιαύταν μεγάλαν ἀυάταν
- καλλιπέπλου λῆμα Κορωνίδος. ἐλθόντος γὰρ εὐνάσθη ξένου
- λέκτροισιν ἀπʼ Ἀρκαδίας.
- οὐδʼ ἔλαθε σκοπόν· ἐν δʼ ἄρα μηλοδόκῳ Πυθῶνι τόσσαις ἄϊεν ναοῦ βασιλεὺς
- Λοξίας, κοινᾶνι παρʼ εὐθυτάτῳ γνώμαν πιθών,
- πάντα ἰσάντι νόῳ· ψευδέων δʼ οὐχ ἅπτεται· κλέπτει τέ νιν
- οὐ θεὸς οὐ βροτὸς ἔργοις οὔτε βουλαῖς.
- καὶ τότε γνοὺς Ἴσχυος Εἰλατίδα
- ξεινίαν κοίταν ἄθεμίν τε δόλον, πέμψεν κασιγνήταν μένει