Pythian
Pindar
Pindar. The Odes of Pindar. Sandys, John Edwin, editor. London: William Heinemann; Cambridge: Harvard University Press. 1937 (reprint).
- θεὸς ἅπαν ἐπὶ ἐλπίδεσσι τέκμαρ ἀνύεται,
- θεός, ὃ καὶ πτερόεντʼ αἰετὸν κίχε, καὶ θαλασσαῖον παραμείβεται
- δελφῖνα, καὶ ὑψιφρόνων τινʼ ἔκαμψε βροτῶν,
- ἑτέροισι δὲ κῦδος ἀγήραον παρέδωκʼ. ἐμὲ δὲ χρεὼν
- φεύγειν δάκος ἀδινὸν κακαγοριᾶν.
- εἶδον γὰρ ἑκὰς ἐὼν τὰ πόλλʼ ἐν ἀμαχανίᾳ
- ψογερὸν Ἀρχίλοχον βαρυλόγοις ἔχθεσιν
- πιαινόμενον· τὸ πλουτεῖν δὲ σὺν τύχᾳ πότμου σοφίας ἄριστον.
- τὺ δὲ σάφα νιν ἔχεις, ἐλευθέρᾳ φρενὶ πεπαρεῖν,
- πρύτανι κύριε πολλᾶν μὲν εὐστεφάνων ἀγυιᾶν καὶ στρατοῦ. εἰ δέ τις
- ἤδη κτεάτεσσί τε καὶ περὶ τιμᾷ λέγει
- ἕτερόν τινʼ ἀνʼ Ἑλλάδα τῶν πάροιθε γενέσθαι ὑπέρτερον,
- χαύνα πραπίδι παλαιμονεῖ κενεά.
- εὐανθέα δʼ ἀναβάσομαι στόλον ἀμφʼ ἀρετᾷ
- κελαδέων. νεότατι μὲν ἀρήγει θράσος
- δεινῶν πολέμων· ὅθεν φαμὶ καὶ σὲ τὰν ἀπείρονα δόξαν εὑρεῖν,