Pythian

Pindar

Pindar. The Odes of Pindar. Sandys, John Edwin, editor. London: William Heinemann; Cambridge: Harvard University Press. 1937 (reprint).

  1. ἐκ θεῶν γὰρ μαχαναὶ πᾶσαι βροτέαις ἀρεταῖς,
  2. καὶ σοφοὶ καὶ χερσὶ βιαταὶ περίγλωσσοί τʼ ἔφυν. ἄνδρα δʼ ἐγὼ κεῖνον
  3. αἰνῆσαι μενοινῶν ἔλπομαι
  4. μὴ χαλκοπάρᾳον ἄκονθʼ ὡσείτʼ ἀγῶνος βαλεῖν ἔξω παλάμᾳ δονέων,
  5. μακρὰ δὲ ῥίψαις ἀμεύσασθʼ ἀντίους·
  6. εἰ γὰρ ὁ πᾶς χρόνος ὄλβον μὲν οὕτω καὶ κτεάνων δόσιν εὐθύνοι, καμάτων δʼ ἐπίλασιν παράσχοι.
  7. ἦ κεν ἀμνάσειεν, οἵαις ἐν πολέμοισι μάχαις
  8. τλάμονι ψυχᾷ παρέμεινʼ, ἁνίχʼ εὑρίσκοντο θεῶν παλάμαις τιμάν,
  9. οἵαν οὔτις Ἑλλάνων δρέπει,
  10. πλούτου στεφάνωμʼ ἀγέρωχον. νῦν γε μὰν τὰν Φιλοκτήταο δίκαν ἐφέπων
  11. ἐστρατεύθη· σὺν δʼ ἀνάγκᾳ νιν φίλον
  12. καί τις ἐὼν μεγαλάνωρ ἔσανεν. φαντὶ δὲ Λαμνόθεν ἕλκει τειρόμενον μεταβάσοντας ἐλθεῖν
  13. ἥρωας ἀντιθέους Ποίαντος υἱὸν τοξόταν·
  14. ὃς Πριάμοιο πόλιν πέρσεν, τελεύτασέν τε πόνους Δαναοῖς,
  15. ἀσθενεῖ μὲν χρωτὶ βαίνων, ἀλλὰ μοιρίδιον ἦν.
  16. οὕτω δʼ Ἱέρωνι θεὸς ὀρθωτὴρ πέλοι
  17. τὸν προσέρποντα χρόνον, ὧν ἔραται καιρὸν διδούς.
  18. Μοῖσα, καὶ πὰρ Δεινομένει κελαδῆσαι
  19. πίθεό μοι ποινὰν τεθρίππων. χάρμα δʼ οὐκ ἀλλότριον νικαφορία πατέρος.
  20. ἄγʼ ἔπειτʼ Αἴτνας βασιλεῖ φίλιον ἐξεύρωμεν ὕμνον·