Halieutica
Oppian
Oppian. Halieutica. Mair, A. W., editor. London, William Heinemann, Ltd.; New York: G.P. Putnam's Sons. 1928.
- οἱ δέ μιν οὐκ ἐρύουσι βιώμενοι· ἦ γὰρ ἄν ἄγρης
- μαψιδίως ἄλιον καὶ ἐτώσιον ἔργον ἄροιντο·
- ἀλλά οἱ ἱεμένῳ δολιχὴν ἐφιᾶσιν ἄγεσθαι
- μήρινθον καὶ νῆα κατασπέρχουσιν ἐρετμοῖς,
- ἑσπόμενοι δελφῖνος ἀτυζομένοιο κελεύθοις.
- ἀλλʼ ὅτε λευγαλέῃσι κακηπελέων ὀδύνῃσι
- κάμνῃ καὶ γλωχῖσι περισκαίρῃσι σιδήρου,
- δή ῥα τότʼ ἀδρανέων ἀναδύεται, ἄλκιμα γυῖα
- κεκμηκώς, κούφοισιν ἀειρόμενος ῥοθίοισιν,
- ὕστατα φυσιόων· μήτηρ δέ μιν οὔποτε λείπει,
- ἀλλʼ αἰεὶ μογέοντι συνέσπεται, ἔκ τʼ ἀνιόντι
- βυσσόθεν, ἀχνυμένῃ τε καὶ αἰνότατον στεναχούσῃ
- εἰδομένη· φαίης κεν ὀδυρομένην ὁράασθαι
- μητέρα περθομένης πόλιος περὶ δυσμενέεσσι
- παίδων θʼ ἑλκομένων ὑπὸ ληΐδα δουρὸς ἀνάγκῃ·
- ὣς ἥ γʼ αἴνʼ ἀχέουσα δαϊζομένῳ περὶ παιδί,
- ὥστʼ αὐτὴ μογέουσα καὶ οὐτηθεῖσα σιδήρῳ,
- δινεύει· τὸν δʼ ἄλλον ἑῆς ἀπὸ παῖδα κελεύθου
- στέλλει ἐπεμπίπτουσα καὶ ὀτρύνουσα διώκει·
- φεῦγε, τέκος· μέροπες γὰρ ἀνάρσιοι, οὐκέθʼ ἑταῖροι