Halieutica
Oppian
Oppian. Halieutica. Mair, A. W., editor. London, William Heinemann, Ltd.; New York: G.P. Putnam's Sons. 1928.
- Κάραβος αὖ μύραιναν ἀπηνέα περ μάλʼ ἐοῦσαν
- ἐσθίει, αὐτοφόνοισιν ἀγηνορίῃσι δαμεῖσαν.
- ἦ γὰρ ὁ μὲν πέτρης σχεδὸν ἵσταται, ᾗ ἔνι ναίει
- ὀτραλέη μύραινα· δύω δʼ ἀνὰ κέντρα τιτήνας
- δήϊα φυσιόων προκαλίζεται ἐς μόθον ἐλθεῖν,
- ἶσος ἀριστῆϊ προμάχῳ στρατοῦ, ὅς ῥά τε χειρῶν
- ἠνορέῃ πολέμου τε δαημοσύνῃσι πεποιθὼς
- ἔντεσι καρτύνας βριαρὸν δέμας, ὀξέα πάλλων
- ἔγχεα, δυσμενέων προκαλίζεται ὅς κʼ ἐθέλῃσιν
- ἀντιάαν· τάχα δʼ ἄλλον ἀριστήων ὀροθύνει·
- ὣς ὅ γε μυραίνης θήγει φρένας, οὐδʼ ἐπὶ μῶλον
- δηθύνει, θαλάμης δὲ διαΐξασα κελαινή,
- αὐχένα γυρώσασα, χόλῳ μέγα παιφάσσουσα
- ἀντιάᾳ· τὸν δʼ οὔτι περισπέρχουσά περ αἰνῶς
- βλάπτει τρηχὺν ἐόντα, γένυν δʼ ἀνεμώλιον αὔτως
- ἐγχρίμπτει, στερεοῖσι δʼ ἐτώσια μαίνετʼ ὀδοῦσιν·
- οἱ δὲ πάλιν γενύεσσιν ἀπηνέος ὡς ἀπὸ πέτρης
- παλλόμενοι κάμνουσι καὶ ἀμβλύνονται ἐρωῆς.
- τῆς δὲ μέγα φλεγέθει καὶ ὀρίνεται ἄγριον ἦτορ,
- εἰσόκε μιν χηλῇσιν ἐπαΐξας δολιχῇσιν