Wealth

Aristophanes

Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 2. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1907.

  1. ἀλλʼ οἴχεται φεύγων ὃν ἦγες μάρτυρα.
Συκοφάντης
  1. οἴμοι περιείλημμαι μόνος.
Καρίων
  1. νυνὶ βοᾷς;
Συκοφάντης
  1. οἴμοι μάλʼ αὖθις.
Καρίων
  1. δὸς σύ μοι τὸ τριβώνιον,
  2. ἵνʼ ἀμφιέσω τὸν συκοφάντην τουτονί.
Δίκαιος
  1. μὴ δῆθʼ· ἱερὸν γάρ ἐστι τοῦ Πλούτου πάλαι.
Καρίων
  1. ἔπειτα ποῦ κάλλιον ἀνατεθήσεται
  2. ἢ περὶ πονηρὸν ἄνδρα καὶ τοιχωρύχον;
  3. Πλοῦτον δὲ κοσμεῖν ἱματίοις σεμνοῖς πρέπει.
Δίκαιος
  1. τοῖς δʼ ἐμβαδίοις τί χρήσεταί τις; εἰπέ μοι.
Καρίων
  1. καὶ ταῦτα πρὸς τὸ μέτωπον αὐτίκα δὴ μάλα
  2. ὥσπερ κοτίνῳ προσπατταλεύσω τουτῳί.
Συκοφάντης
  1. ἄπειμι· γιγνώσκω γὰρ ἥττων ὢν πολὺ
  2. ὑμῶν· ἐὰν δὲ σύζυγον λάβω τινὰ
  3. καὶ σύκινον, τοῦτον τὸν ἰσχυρὸν θεὸν
  4. ἐγὼ ποιήσω τήμερον δοῦναι δίκην,
  5. ὁτιὴ καταλύει περιφανῶς εἶς ὢν μόνος
  6. τὴν δημοκρατίαν, οὔτε τὴν βουλὴν πιθὼν
  7. τὴν τῶν πολιτῶν οὔτε τὴν ἐκκλησίαν.