Wealth
Aristophanes
Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 2. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1907.
- φαίνει γὰρ ἥκειν ἄγγελος χρηστοῦ τινος.
- ὁ δεσπότης πέπραγεν εὐτυχέστατα,
- μᾶλλον δʼ ὁ Πλοῦτος αὐτός· ἀντὶ γὰρ τυφλοῦ
- ἐξωμμάτωται καὶ λελάμπρυνται κόρας,
- Ἀσκληπιοῦ παιῶνος εὐμενοῦς τυχών.
- λέγεις μοι χαράν, λέγεις μοι βοάν.
- πάρεστι χαίρειν, ἤν τε βούλησθʼ ἤν τε μή.
- ἀναβοάσομαι τὸν εὔπαιδα καὶ
- μέγα βροτοῖσι φέγγος Ἀσκληπιόν.
- τίς ἡ βοή ποτʼ ἐστίν; ἆρʼ ἀγγέλλεται
- χρηστόν τι; τοῦτο γὰρ ποθοῦσʼ ἐγὼ πάλαι
- ἔνδον κάθημαι περιμένουσα τουτονί.
- ταχέως ταχέως φέρʼ οἶνον ὦ δέσποινʼ, ἵνα
- καὐτὴ πίῃς· φιλεῖς δὲ δρῶσʼ αὐτὸ σφόδρα·
- ὡς ἀγαθὰ συλλήβδην ἅπαντά σοι φέρω.
- καὶ ποῦ στιν;
- ἐν τοῖς λεγομένοις εἴσει τάχα.
- πέραινε τοίνυν ὅ τι λέγεις ἀνύσας ποτέ.
- ἄκουε τοίνυν, ὡς ἐγὼ τὰ πράγματα
- ἐκ τῶν ποδῶν ἐς τὴν κεφαλήν σοι πάντʼ ἐρῶ.