Wealth

Aristophanes

Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 2. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1907.

  1. εἶναι πανοῦργον, ἄδικον, ὑγιὲς μηδὲ ἕν,
  2. ὡς τῷ βίῳ τοῦτʼ αὐτὸ νομίσας συμφέρειν.
Καρίων
  1. τί δῆτα Φοῖβος ἔλακεν ἐκ τῶν στεμμάτων;
Χρεμύλος
  1. πεύσει. σαφῶς γὰρ ὁ θεὸς εἶπέ μοι τοδί·
  2. ὅτῳ ξυναντήσαιμι πρῶτον ἐξιών,
  3. ἐκέλευε τούτου μὴ μεθίεσθαί μʼ ἔτι,
  4. πείθειν δʼ ἐμαυτῷ ξυνακολουθεῖν οἴκαδε.
Καρίων
  1. καὶ τῷ ξυναντᾷς δῆτα πρώτῳ;
Χρεμύλος
  1. τουτῳί.
Καρίων
  1. εἶτʼ οὐ ξυνίης τὴν ἐπίνοιαν τοῦ θεοῦ
  2. φράζουσαν ὦ σκαιότατέ σοι σαφέστατα
  3. ἀσκεῖν τὸν υἱὸν τὸν ἐπιχώριον τρόπον;
Χρεμύλος
  1. τῷ τοῦτο κρίνεις;
Καρίων
  1. δῆλον ὁτιὴ καὶ τυφλῷ
  2. γνῶναι δοκεῖ τοῦθʼ, ὡς σφόδρʼ ἐστὶ συμφέρον
  3. τὸ μηδὲν ἀσκεῖν ὑγιὲς ἐν τῷ νῦν χρόνῳ.
Χρεμύλος
  1. οὐκ ἔσθʼ ὅπως ὁ χρησμὸς ἐς τοῦτο ῥέπει,
  2. ἀλλʼ εἰς ἕτερόν τι μεῖζον. ἢν δʼ ἡμῖν φράσῃ
  3. ὅστις ποτʼ ἐστὶν οὑτοσὶ καὶ τοῦ χάριν
  4. καὶ τοῦ δεόμενος ἦλθε μετὰ νῷν ἐνθαδί,