Frogs

Aristophanes

Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 2. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1907.

  1. οὐκ ἔχω φράσαι.
  2. ὅμως γε μέντοι σοι διʼ αἰνιγμῶν ἐρῶ.
  3. ἤδη ποτʼ ἐπεθύμησας ἐξαίφνης ἔτνους;
Ἡρακλῆς
  1. ἔτνους; βαβαιάξ, μυριάκις γʼ ἐν τῷ βίῳ.
Διόνυσος
  1. ἆρʼ ἐκδιδάσκω τὸ σαφὲς ἢ ʼτέρᾳ φράσω;
Ἡρακλῆς
  1. μὴ δῆτα περὶ ἔτνους γε· πάνυ γὰρ μανθάνω.
Διόνυσος
  1. τοιουτοσὶ τοίνυν με δαρδάπτει πόθος
  2. Εὐριπίδου.
Ἡρακλῆς
  1. καὶ ταῦτα τοῦ τεθνηκότος;
Διόνυσος
  1. κοὐδείς γέ μʼ ἂν πείσειεν ἀνθρώπων τὸ μὴ οὐκ
  2. ἐλθεῖν ἐπʼ ἐκεῖνον.
Ἡρακλῆς
  1. πότερον εἰς Ἅιδου κάτω;
Διόνυσος
  1. καὶ νὴ Δίʼ εἴ τί γʼ ἔστιν ἔτι κατωτέρω.
Ἡρακλῆς
  1. τί βουλόμενος;
Διόνυσος
  1. δέομαι ποιητοῦ δεξιοῦ.
  2. οἱ μὲν γὰρ οὐκέτʼ εἰσίν, οἱ δʼ ὄντες κακοί.
Ἡρακλῆς
  1. τί δʼ; οὐκ Ἰοφῶν ζῇ;
Διόνυσος
  1. τοῦτο γάρ τοι καὶ μόνον
  2. ἔτʼ ἐστὶ λοιπὸν ἀγαθόν, εἰ καὶ τοῦτʼ ἄρα·
  3. οὐ γὰρ σάφʼ οἶδʼ οὐδʼ αὐτὸ τοῦθʼ ὅπως ἔχει.