Frogs

Aristophanes

Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 2. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1907.

  1. πῶς δή; δίδαξον γάρ με καθʼ ὅ τι δὴ λέγεις;
Αἰσχύλος
  1. ἐλθεῖν μὲν ἐς γῆν ἔσθʼ ὅτῳ μετῇ πάτρας·
  2. χωρὶς γὰρ ἄλλης συμφορᾶς ἐλήλυθεν·
  3. φεύγων δʼ ἀνὴρ ἥκει τε καὶ κατέρχεται.
Διόνυσος
  1. εὖ νὴ τὸν Ἀπόλλω. τί σὺ λέγεις Εὐριπίδη;
Εὐριπίδης
  1. οὐ φημὶ τὸν Ὀρέστην κατελθεῖν οἴκαδε·
  2. λάθρᾳ γὰρ ἦλθεν οὐ πιθὼν τοὺς κυρίους.
Διόνυσος
  1. εὖ νὴ τὸν Ἑρμῆν· ὅ τι λέγεις δʼ οὐ μανθάνω.
Εὐριπίδης
  1. πέραινε τοίνυν ἕτερον.
Διόνυσος
  1. ἴθι πέραινε σὺ
  2. Αἰσχύλʼ ἀνύσας· σὺ δʼ ἐς τὸ κακὸν ἀπόβλεπε.
Αἰσχύλος
  1. τύμβου δʼ ἐπʼ ὄχθῳ τῷδε κηρύσσω πατρὶ
  2. κλύειν ἀκοῦσαι.
Εὐριπίδης
  1. τοῦθʼ ἕτερον αὖθις λέγει,
  2. κλύειν ἀκοῦσαι, ταὐτὸν ὂν σαφέστατα.
Διόνυσος
  1. τεθνηκόσιν γὰρ ἔλεγεν ὦ μόχθηρε σύ,
  2. οἷς οὐδὲ τρὶς λέγοντες ἐξικνούμεθα.
Αἰσχύλος
  1. σὺ δὲ πῶς ἐποίεις τοὺς προλόγους;
Εὐριπίδης
  1. ἐγὼ φράσω.
  2. κἄν που δὶς εἴπω ταὐτόν, ἢ στοιβὴν ἴδῃς