Lysistrata

Aristophanes

Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 2. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1907.

  1. ἢ μηκέτʼ εἶναι μήτε Πελοποννησίους—
Καλονίκη
  1. βέλτιστα τοίνυν μηκέτʼ εἶναι νὴ Δία.
Λυσιστράτη
  1. Βοιωτίους τε πάντας ἐξολωλέναι.
Καλονίκη
  1. μὴ δῆτα πάντας γʼ, ἀλλʼ ἄφελε τὰς ἐγχέλεις.
Λυσιστράτη
  1. περὶ τῶν Ἀθηνῶν δʼ οὐκ ἐπιγλωττήσομαι
  2. τοιοῦτον οὐδέν· ἀλλʼ ὑπονόησον σύ μοι.
  3. ἢν δὲ ξυνέλθωσʼ αἱ γυναῖκες ἐνθάδε
  4. αἵ τʼ ἐκ Βοιωτῶν αἵ τε Πελοποννησίων
  5. ἡμεῖς τε, κοινῇ σώσομεν τὴν Ἑλλάδα.
Καλονίκη
  1. τί δʼ ἂν γυναῖκες φρόνιμον ἐργασαίατο
  2. ἢ λαμπρόν, αἳ καθήμεθʼ ἐξηνθισμέναι,
  3. κροκωτοφοροῦσαι καὶ κεκαλλωπισμέναι
  4. καὶ Κιμμερίκʼ ὀρθοστάδια καὶ περιβαρίδας;
Λυσιστράτη
  1. ταῦτʼ αὐτὰ γάρ τοι κἄσθʼ ἃ σώσειν προσδοκῶ,
  2. τὰ κροκωτίδια καὶ τὰ μύρα χαἰ περιβαρίδες
  3. χἤγχουσα καὶ τὰ διαφανῆ χιτώνια.
Καλονίκη
  1. τίνα δὴ τρόπον ποθʼ;
Λυσιστράτη
  1. ὥστε τῶν νῦν μηδένα
  2. ἀνδρῶν ἐπʼ ἀλλήλοισιν ἄρεσθαι δόρυ—
Καλονίκη
  1. κροκωτὸν ἄρα νὴ τὼ θεὼ ʼγὼ βάψομαι.