Lysistrata

Aristophanes

Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 2. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1907.

  1. πρός γε μέντοι τὴν θύραν
  2. προαγορεύω μὴ βαδίζειν
  3. τὴν ἐμήν, ἀλλʼ
  4. εὐλαβεῖσθαι τὴν κύνα.
Ἀθηναῖος Α.
  1. ἄνοιγε τὴν θύραν· παραχωρεῖν οὐ θέλεις;
  2. ὑμεῖς τί κάθησθε; μῶν ἐγὼ τῇ λαμπάδι
  3. ὑμᾶς κατακαύσω; φορτικὸν τὸ χωρίον.
  4. οὐκ ἂν ποιήσαιμʼ. εἰ δὲ πάνυ δεῖ τοῦτο δρᾶν,
  5. ὑμῖν χαρίσασθαι, προσταλαιπωρήσομεν.
Ἀθηναῖος Β
  1. χἠμεῖς γε μετὰ σοῦ ξυνταλαιπωρήσομεν.
Ἀθηναῖος Α.
  1. οὐκ ἄπιτε; κωκύσεσθε τὰς τρίχας μακρά.
  2. οὐκ ἄπιθʼ, ὅπως ἂν οἱ Λάκωνες ἔνδοθεν
  3. καθʼ ἡσυχίαν ἀπίωσιν εὐωχημένοι;
Ἀθηναῖος Β.
  1. οὔπω τοιοῦτον συμπόσιον ὄπωπʼ ἐγώ.
  2. ἦ καὶ χαρίεντες ἦσαν οἱ Λακωνικοί·
  3. ἡμεῖς δʼ ἐν οἴνῳ συμπόται σοφώτατοι.
Ἀθηναῖος Α.
  1. ὀρθῶς γʼ, ὁτιὴ νήφοντες οὐχ ὑγιαίνομεν·
  2. ἢν τοὺς Ἀθηναίους ἐγὼ πείσω λέγων,
  3. μεθύοντες ἀεὶ πανταχοῖ πρεσβεύσομεν.
  4. νῦν μὲν γὰρ ὅταν ἔλθωμεν ἐς Λακεδαίμονα