Peace

Aristophanes

Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 1. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1906.

  1. ὅσον ῥοφήσει ζωμὸν ἡμερῶν τριῶν,
  2. ὅσας δὲ κατέδει ξόλικας ἑφθὰς καὶ κρέα.
  3. ἀλλʼ ὦ φίλʼ Ἑρμῆ χαῖρε πολλά.
Ἑρμῆς
  1. καὶ σύ γε
  2. ὦνθρωπε χαίρων ἄπιθι καὶ μέμνησό μου.
Τρυγαῖος
  1. ὦ κάνθαρʼ οἴκαδʼ οἴκαδʼ ἀποπετώμεθα.
Ἑρμῆς
  1. οὐκ ἐνθάδʼ ὦ τᾶν ἔστι.
Τρυγαῖος
  1. ποῖ γὰρ οἴχεται;
Ἑρμῆς
  1. ὑφʼ ἅρματʼ ἐλθὼν Ζηνὸς ἀστραπηφορεῖ.
Τρυγαῖος
  1. πόθεν οὖν ὁ τλήμων ἐνθάδʼ ἕξει σιτία;
Ἑρμῆς
  1. τὴν τοῦ Γανυμήδους ἀμβροσίαν σιτήσεται.
Τρυγαῖος
  1. πῶς δῆτʼ ἐγὼ καταβήσομαι;
Ἑρμῆς
  1. θάρρει, καλῶς·
  2. τῃδὶ παρʼ αὐτὴν τὴν θεόν.
Τρυγαῖος
  1. δεῦρʼ ὦ κόραι
  2. ἕπεσθον ἅμʼ ἐμοὶ θᾶττον, ὡς πολλοὶ πάνυ
  3. ποθοῦντες ὑμᾶς ἀναμένουσʼ ἐστυκότες.
Χορός
  1. ἀλλʼ ἴθι χαίρων· ἡμεῖς δὲ τέως τάδε τὰ σκεύη παραδόντες
  2. τοῖς ἀκολούθοις δῶμεν σῴζειν, ὡς εἰώθασι μάλιστα
  3. περὶ τὰς σκηνὰς πλεῖστοι κλέπται κυπτάζειν καὶ κακοποιεῖν.