Peace

Aristophanes

Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 1. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1906.

  1. ἀλλʼ ὦγαθὲ
  2. θλίβει τὸν ὄρρον. ἀπόφερʼ, οὐκ ὠνήσομαι.
Σαλπιγγοποιός
  1. τί δʼ ἆρα τῇ σάλπιγγι τῇδε χρήσομαι,
  2. ἣν ἐπριάμην δραχμῶν ποθʼ ἑξήκοντʼ ἐγώ;
Τρυγαῖος
  1. μόλυβδον ἐς τουτὶ τὸ κοῖλον ἐγχέας
  2. ἔπειτʼ ἄνωθεν ῥάβδον ἐνθεὶς ὑπόμακρον,
  3. γενήσεταί σοι τῶν κατακτῶν κοττάβων.
Σαλπιγγοποιός
  1. οἴμοι καταγελᾷς.
Τρυγαῖος
  1. ἀλλʼ ἕτερον παραινέσω.
  2. τὸν μὲν μόλυβδον, ὥσπερ εἶπον, ἔγχεον,
  3. ἐντευθενὶ δὲ σπαρτίοις ἠρτημένην
  4. πλάστιγγα πρόσθες, καὐτό σοι γενήσεται
  5. τὰ σῦκʼ ἐν ἀγρῷ τοῖς οἰκέταισιν ἱστάναι.
Κρανοποιός
  1. ὦ δυσκάθαρτε δαῖμον ὥς μʼ ἀπώλεσας,
  2. ὅτʼ ἀντέδωκά γʼ ἀντὶ τῶνδε μνᾶν ποτέ·
  3. καὶ νῦν τί δράσω; τίς γὰρ αὔτʼ ὠνήσεται;
Τρυγαῖος
  1. πώλει βαδίζων αὐτὰ τοῖς Αἰγυπτίοις·
  2. ἔστιν γὰρ ἐπιτήδεια συρμαίαν μετρεῖν.
Δορυξός
  1. οἴμʼ ὦ κρανοποίʼ ὡς ἀθλίως πεπράγαμεν.
Τρυγαῖος
  1. οὗτος μὲν οὐ πέπονθεν οὐδέν.