Acharnians

Aristophanes

Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 1. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1906.

  1. ἢ οὐ χοῖρός ἐσθʼ ἅδʼ;
Δικαιόπολις
  1. οὐκ ἔμοιγε φαίνεται.
Μεγαρεύς
  1. οὐ δεινά; θᾶσθε τῶδε τὰς ἀπιστίας·
  2. οὔ φατι τάνδε χοῖρον εἶμεν. ἀλλὰ μάν,
  3. αἰ λῇς, περίδου μοι περὶ θυμιτιδᾶν ἁλῶν,
  4. αἰ μή ʼστιν οὗτος χοῖρος Ἑλλάνων νόμῳ.
Δικαιόπολις
  1. ἀλλʼ ἔστιν ἀνθρώπου γε.
Μεγαρεύς
  1. ναὶ τὸν Διοκλέα
  2. ἐμά γα. τὺ δέ νιν εἴμεναι τίνος δοκεῖς;
  3. ἦ λῇς ἀκοῦσαι φθεγγομένας;
Δικαιόπολις
  1. νὴ τοὺς θεοὺς
  2. ἔγωγε.
Μεγαρεύς
  1. φώνει δὴ τὺ ταχέως χοιρίον.
  2. οὐ χρῆσθα; σιγῇς ὦ κάκιστʼ ἀπολουμένα;
  3. πάλιν τυ ἀποισῶ ναὶ τὸν Ἑρμᾶν οἴκαδις.
Κόρη
  1. κοῒ κοΐ.
Μεγαρεύς
  1. αὕτα ʼστὶ χοῖρος;
Δικαιόπολις
  1. νῦν γε χοῖρος φαίνεται.
  2. ἀτὰρ ἐκτραφείς γε κύσθος ἔσται.
Μεγαρεύς
  1. πέντʼ ἑτῶν,