Acharnians

Aristophanes

Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 1. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1906.

  1. ποίας ποθʼ ἁνὴρ λακίδας αἰτεῖται πέπλων;
  2. ἀλλʼ ἦ Φιλοκτήτου τὰ τοῦ πτωχοῦ λέγεις;
Δικαιόπολις
  1. οὐκ ἀλλὰ τούτου πολὺ πολὺ πτωχιστέρου.
Εὐριπίδης
  1. ἀλλʼ ἦ τὰ δυσπινῆ ʼθέλεις πεπλώματα,
  2. ἃ Βελλεροφόντης εἶχʼ ὁ χωλὸς οὑτοσί;
Δικαιόπολις
  1. οὐ Βελλεροφόντης· ἀλλὰ κἀκεῖνος μὲν ἦν
  2. χωλὸς προσαιτῶν στωμύλος δεινὸς λέγειν.
Εὐριπίδης
  1. οἶδʼ ἄνδρα Μυσὸν Τήλεφον.
Δικαιόπολις
  1. ναὶ Τήλεφον·
  2. τούτου δὸς ἀντιβολῶ σέ μοι τὰ σπάργανα.
Εὐριπίδης
  1. ὦ παῖ δὸς αὐτῷ Τηλέφου ῥακώματα.
  2. κεῖται δʼ ἄνωθεν τῶν Θυεστείων ῥακῶν
  3. μεταξὺ τῶν Ἰνοῦς.
Κηφισόφων
  1. ἰδοὺ ταυτὶ λαβέ.
Δικαιόπολις
  1. ὦ Ζεῦ διόπτα καὶ κατόπτα πανταχῇ,
  2. ἐνσκευάσασθαί μʼ οἷον ἀθλιώτατον.
  3. Εὐριπίδη, ʼπειδήπερ ἐχαρίσω ταδί,
  4. κἀκεῖνά μοι δὸς τἀκόλουθα τῶν ῥακῶν,
  5. τὸ πιλίδιον περὶ τὴν κεφαλὴν τὸ Μύσιον.
  6. δεῖ γάρ με δόξαι πτωχὸν εἶναι τήμερον,