Acharnians

Aristophanes

Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 1. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1906.

  1. κατάθου τὸ κανοῦν ὦ θύγατερ, ἵνʼ ἀπαρξώμεθα.
Θυγάτηρ
  1. ὦ μῆτερ ἀνάδος δεῦρο τὴν ἐτνήρυσιν,
  2. ἵνʼ ἔτνος καταχέω τοὐλατῆρος τουτουί.
Δικαιόπολις
  1. καὶ μὴν καλόν γʼ ἔστʼ· ὦ Διόνυσε δέσποτα
  2. κεχαρισμένως σοι τήνδε τὴν πομπὴν ἐμὲ
  3. πέμψαντα καὶ θύσαντα μετὰ τῶν οἰκετῶν
  4. ἀγαγεῖν τυχηρῶς τὰ κατʼ ἀγροὺς Διονύσια,
  5. στρατιᾶς ἀπαλλαχθέντα· τὰς σπονδὰς δέ μοι
  6. καλῶς ξυνενεγκεῖν τὰς τριακοντούτιδας.
  7. ἄγʼ ὦ θύγατερ ὅπως τὸ κανοῦν καλὴ καλῶς
  8. οἴσεις βλέπουσα θυμβροφάγον. ὡς μακάριος
  9. ὅστις σʼ ὀπύσει κἀκποιήσεται γαλᾶς
  10. σοῦ μηδὲν ἥττους βδεῖν, ἐπειδὰν ὄρθρος ᾖ.
  11. πρόβαινε, κἀν τὤχλῳ φυλάττεσθαι σφόδρα
  12. μή τις λαθών σου περιτράγῃ τὰ χρυσία.
  13. ὦ Ξανθία, σφῷν δʼ ἐστὶν ὀρθὸς ἑκτέος
  14. ὁ φαλλὸς ἐξόπισθε τῆς κανηφόρου·
  15. ἐγὼ δʼ ἀκολουθῶν ᾄσομαι τὸ φαλλικόν·
  16. σὺ δʼ ὦ γύναι θεῶ μʼ ἀπὸ τοῦ τέγους. πρόβα.
Δικαιόπολις
  1. Φαλῆς ἑταῖρε Βακχίου