τριχθά τε καὶ τετραχθὰ διέσχισεν ἲς ἀνέμοιο.καὶ τὰ μὲν ἐς νῆας κάθεμεν, δείσαντες ὄλεθρον,αὐτὰς δʼ ἐσσυμένως προερέσσαμεν ἤπειρόνδε.ἔνθα δύω νύκτας δύο τʼ ἤματα συνεχὲς αἰεὶκείμεθʼ, ὁμοῦ καμάτῳ τε καὶ ἄλγεσι θυμὸν ἔδοντες.ἀλλʼ ὅτε δὴ τρίτον ἦμαρ ἐυπλόκαμος τέλεσʼ Ἠώς,ἱστοὺς στησάμενοι ἀνά θʼ ἱστία λεύκʼ ἐρύσαντεςἥμεθα, τὰς δʼ ἄνεμός τε κυβερνῆταί τʼ ἴθυνον.καί νύ κεν ἀσκηθὴς ἱκόμην ἐς πατρίδα γαῖαν·ἀλλά με κῦμα ῥόος τε περιγνάμπτοντα Μάλειανκαὶ Βορέης ἀπέωσε, παρέπλαγξεν δὲ Κυθήρων.ἔνθεν δʼ ἐννῆμαρ φερόμην ὀλοοῖς ἀνέμοισινπόντον ἐπʼ ἰχθυόεντα· ἀτὰρ δεκάτῃ ἐπέβημενγαίης Λωτοφάγων, οἵ τʼ ἄνθινον εἶδαρ ἔδουσιν.ἔνθα δʼ ἐπʼ ἠπείρου βῆμεν καὶ ἀφυσσάμεθʼ ὕδωρ,αἶψα δὲ δεῖπνον ἕλοντο θοῇς παρὰ νηυσὶν ἑταῖροι.αὐτὰρ ἐπεὶ σίτοιό τʼ ἐπασσάμεθʼ ἠδὲ ποτῆτος,