Odyssey
Homer
Homer. The Odyssey, Volume 1-2. Murray, A. T. (Augustus Taber), editor. London: William Heinmann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1919.
- ὣς τοῦ πρὸς πέτρῃσι θρασειάων ἀπὸ χειρῶν
- ῥινοὶ ἀπέδρυφθεν· τὸν δὲ μέγα κῦμα κάλυψεν.
- ἔνθα κε δὴ δύστηνος ὑπὲρ μόρον ὤλετʼ Ὀδυσσεύς,
- εἰ μὴ ἐπιφροσύνην δῶκε γλαυκῶπις Ἀθήνη.
- κύματος ἐξαναδύς, τά τʼ ἐρεύγεται ἤπειρόνδε,
- νῆχε παρέξ, ἐς γαῖαν ὁρώμενος, εἴ που ἐφεύροι
- ἠιόνας τε παραπλῆγας λιμένας τε θαλάσσης.
- ἀλλʼ ὅτε δὴ ποταμοῖο κατὰ στόμα καλλιρόοιο
- ἷξε νέων, τῇ δή οἱ ἐείσατο χῶρος ἄριστος,
- λεῖος πετράων, καὶ ἐπὶ σκέπας ἦν ἀνέμοιο,
- ἔγνω δὲ προρέοντα καὶ εὔξατο ὃν κατὰ θυμόν·
- κλῦθι, ἄναξ, ὅτις ἐσσί· πολύλλιστον δέ σʼ ἱκάνω,
- φεύγων ἐκ πόντοιο Ποσειδάωνος ἐνιπάς.
- αἰδοῖος μέν τʼ ἐστὶ καὶ ἀθανάτοισι θεοῖσιν
- ἀνδρῶν ὅς τις ἵκηται ἀλώμενος, ὡς καὶ ἐγὼ νῦν
- σόν τε ῥόον σά τε γούναθʼ ἱκάνω πολλὰ μογήσας.
- ἀλλʼ ἐλέαιρε, ἄναξ· ἱκέτης δέ τοι εὔχομαι εἶναι.
- ὣς φάθʼ, ὁ δʼ αὐτίκα παῦσεν ἑὸν ῥόον, ἔσχε δὲ κῦμα,
- πρόσθε δέ οἱ ποίησε γαλήνην, τὸν δʼ ἐσάωσεν
- ἐς ποταμοῦ προχοάς. ὁ δʼ ἄρʼ ἄμφω γούνατʼ ἔκαμψε