Oedipus at Colonus

Sophocles

Sophocles, Volume 1. Storr, Francis, editor. London; New York: William Heinemann Ltd.; The Macmillan Company, 1912.

  1. εἰπεῖν ἃ χρῄζω, χὠ λόγος διοίχεται.
Θησεύς
  1. τοῦτʼ αὐτὸ νῦν δίδασχʼ, ὅπως ἂν ἐκμάθω.
Οἰδίπους
  1. δώσων ἱκάνω τοὐμὸν ἄθλιον δέμας
  2. σοὶ δῶρον, οὐ σπουδαῖον εἰς ὄψιν· τὰ δὲ
  3. κέρδη παρʼ αὐτοῦ κρείσσονʼ ἢ μορφὴ καλή.
Θησεύς
  1. ποῖον δὲ κέρδος ἀξιοῖς ἥκειν φέρων;
Οἰδίπους
  1. χρόνῳ μάθοις ἄν, οὐχὶ τῷ παρόντι που.
Θησεύς
  1. ποίῳ γὰρ ἡ σὴ προσφορὰ δηλώσεται;
Οἰδίπους
  1. ὅταν θάνω ʼγὼ καὶ σύ μου ταφεὺς γένῃ
Θησεύς
  1. τὰ λοίσθιʼ αἰτεῖ τοῦ βίου, τὰ δʼ ἐν μέσῳ
  2. ἢ λῆστιν ἴσχεις ἢ διʼ οὐδενὸς ποεῖ.
Οἰδίπους
  1. ἐνταῦθα γάρ μοι κεῖνα συγκομίζεται.
Θησεύς
  1. ἀλλʼ ἐν βραχεῖ δὴ τήνδε μʼ ἐξαιτεῖ χάριν.
Οἰδίπους
  1. ὅρα γε μήν· οὐ σμικρός, οὔχ, ἁγὼν ὅδε.
Θησεύς
  1. πότερα τὰ τῶν σῶν ἐκγόνων κἀμοῦ λέγεις;—
Οἰδίπους
  1. κεῖνοι κομίζειν κεῖσʼ ἄναξ, χρῄζουσί με.
Θησεύς
  1. ἀλλʼ εἰ θέλοντά γʼ οὐδὲ σοὶ φεύγειν καλόν.
Οἰδίπους
  1. ἀλλʼ οὐδʼ, ὅτʼ αὐτὸς ἤθελον, παρίεσαν.
Θησεύς
  1. ὦ μῶρε, θυμὸς δʼ ἐν κακοῖς οὐ ξύμφορον.
Οἰδίπους
  1. ὅταν μάθῃς μου, νουθέτει, τανῦν δʼ ἔα.