Philoctetes
Sophocles
Sophocles, Volume 2. Storr, Francis, editor. London; New York: William Heinemann Ltd.; The Macmillan Company, 1913.
- τί δῆτʼ ἂν ἡμεῖς δρῷμεν, εἰ σέ γʼ ἐν λόγοις
- πείσειν δυνησόμεσθα μηδὲν ὧν λέγω;
- ὡς ῥᾷστʼ ἐμοὶ μὲν τῶν λόγων λῆξαι, σὲ δὲ
- ζῆν, ὥσπερ ἤδη ζῇς, ἄνευ σωτηρίας.
- ἔα με πάσχειν ταῦθʼ ἅπερ παθεῖν με δεῖ·
- ἃ δʼ ᾔνεσάς μοι δεξιᾶς ἐμῆς θιγών,
- πέμπειν πρὸς οἴκους, ταῦτά μοι πρᾶξον, τέκνον,
- καὶ μὴ βράδυνε μηδʼ ἐπιμνησθῇς ἔτι
- Τροίας· ἅλις γάρ μοι τεθρήνηται γόοις.
- εἰ δοκεῖ, στείχωμεν.
- ὦ γενναῖον εἰρηκὼς ἔπος.
- ἀντέρειδε νῦν βάσιν σήν.
- εἰς ὅσον γʼ ἐγὼ σθένω.
- αἰτίαν δὲ πῶς Ἀχαιῶν φεύξομαι;
- μὴ φροντίσῃς.
- τί γάρ, ἐὰν πορθῶσι χώραν τὴν ἐμήν;
- ἐγὼ παρὼν
- τίνα προσωφέλησιν ἔρξεις;
- βέλεσι τοῖς Ἡρακλέους
- πῶς λέγεις;