Trachiniae

Sophocles

Sophocles, Volume 2. Storr, Francis, editor. London; New York: William Heinemann Ltd.; The Macmillan Company, 1913.

  1. πολλοὶ γὰρ οἷς εἴρηκας, οἳ φράσουσʼ ἐμοί.
  2. κεἰ μὲν δέδοικας, οὐ καλῶς ταρβεῖς, ἐπεὶ
  3. τὸ μὴ πυθέσθαι, τοῦτό μʼ ἀλγύνειεν ἄν·
  4. τὸ δʼ εἰδέναι τί δεινόν; οὐχὶ χἀτέρας
  5. πλείστας ἀνὴρ εἷς Ἡρακλῆς ἔγημε δή;
  6. κοὔπω τις αὐτῶν ἔκ γʼ ἐμοῦ λόγον κακὸν
  7. ἠνέγκατʼ οὐδʼ ὄνειδος· ἥδε τʼ οὐδʼ ἂν εἰ
  8. κάρτʼ ἐντακείη τῷ φιλεῖν, ἐπεί σφʼ ἐγὼ
  9. ᾤκτιρα δὴ μάλιστα προσβλέψασʼ, ὅτι
  10. τὸ κάλλος αὐτῆς τὸν βίον διώλεσεν,
  11. καὶ γῆν πατρῴαν οὐχ ἑκοῦσα δύσμορος
  12. ἔπερσε κἀδούλωσεν. ἀλλὰ ταῦτα μὲν
  13. ῥείτω κατʼ οὖρον· σοὶ δʼ ἐγὼ φράζω κακὸν
  14. πρὸς ἄλλον εἶναι, πρὸς δʼ ἔμʼ ἀψευδεῖν ἀεί.
Χορός
  1. πείθου λεγούσῃ χρηστά, κοὐ μέμψει χρόνῳ
  2. γυναικὶ τῇδε κἀπʼ ἐμοῦ κτήσει χάριν.
Λίχας
  1. ἀλλʼ, ὦ φίλη δέσποινʼ, ἐπεί σε μανθάνω
  2. θνητὴν φρονοῦσαν θνητὰ κοὐκ ἀγνώμονα,
  3. πᾶν σοι φράσω τἀληθὲς οὐδὲ κρύψομαι.
  4. ἔστιν γὰρ οὕτως ὥσπερ οὗτος ἐννέπει.