Fragmenta

Euripides

Euripides. Fragmenta. Tragicorum Graecorum Fragmenta. Nauck, August, editor. Leipzig: Teubner, 1889.

  1. Ἑκάβη, τὸ θεῖον ὡς ἄελπτον ἔρχεται
  2. θνητοῖσιν, ἕλκει δ’ οὔποτ’ ἐκ ταὐτοῦ τύχας.
  1. ἄρρητος κόρη
  1. ἥκω δ’ ἀτενὴς ἀπ’ οἴκων
  1. οὐδὲ πυνθάνεσθε ταῦτ’, ὦ παρθένοι, τἀν τῇ πόλει;
  1. ὁ φόβος, ὅταν τις αἵματος μέλλῃ πέρι
  2. λέγειν καταστὰς εἰς ἀγῶν’ ἐναντίον,
  3. τό τε στόμ’ εἰς ἔκπληξιν ἀνθρώπων ἄγει
  4. τὸν νοῦν τ’ ἀπείργει μὴ λέγειν ἃ βούλεται.
  5. τῷ μὲν γὰρ ἔνι κίνδυνος, ὃ δ’ ἀθῷος μένει.
  6. ὅμως δ’ ἀγῶνα τόνδε δεῖ μ’ ὑπεκδραμεῖν·
  7. ψυχὴν γὰρ ἆθλα κειμένην ἐμὴν ὁρῶ.
  1. 〈Α.〉 μητέρα κατέκταν τὴν ἐμήν, βραχὺς λόγος.
  2. 〈Φ.〉 ἑκὼν ἑκοῦσαν ἢ 〈οὐ〉 θέλουσαν οὐχ ἑκών;
  1. μάλιστα μέν μ’ ἐπῆρ’ ἐπισκήψας πατήρ,
  2. ὅθ’ ἅρματ’ εἰσέβαινεν εἰς Θήβας ἰών.
  1. ὃς Οἰδίπουν ἀπώλεσ’, Οἰδίπους δ’ ἐμέ,
  2. χρυσοῦν ἐνεγκὼν ὅρμον εἰς Ἄργους πόλιν.
  1. αἷμα γὰρ σόν, μῆτερ, ἀπενίψατο
  1. χαῖρ’, ὦ γεραιέ· τήν τε παῖδ’ ἐκδοὺς ἐμοὶ
  2. γαμβρὸς νομίζῃ καὶ πατὴρ σωτήρ τ’ ἐμός.
  1. ἀργαίνειν
  1. φίλαι φίλαι,
  2. πρόβατε, μόλε τις ὧδε· ποδαπὸς ὁ ξένος
  3. Κορινθίοις ἔμολεν ἀγχίαλος;
  1. ὦ παῖ Κρέοντος, ὡς ἀληθὲς ἦν ἄρα,
  2. ἐσθλῶν ἀπ’ ἀνδρῶν ἐσθλὰ γίγνεσθαι τέκνα,
  3. κακῶν δ’ ὅμοια τῇ φύσει τῇ τοῦ πατρός.
  1. ὁρᾶτε τὸν τύραννον ὡς ἄπαις γέρων
  2. φεύγει· φρονεῖν δὲ θνητὸν ὄντ’ οὐ χρὴ μέγα.
  1. ἀπαιώνιστον
  1. γυναῖκα καὶ ὠφελίαν
  2. καὶ νόσον ἀνδρὶ φέρειν
  3. μεγίσταν ἐδίδαξα τὠμῷ λόγῳ.
  1. βροτοῖς τὰ μείζω τῶν μέσων τίκτει νόσους·
  2. θεῶν δὲ θνητοὺς κόσμον οὐ πρέπει φέρειν.
  1. φεῦ 〈φεῦ〉, τὰ μεγάλα μεγάλα καὶ πάσχει κακά.
  1. ταπεινὰ γὰρ χρὴ τοὺς κακῶς πεπραγότας
  2. λέγειν, ἐς ὄγκον δ’ οὐκ ἄνω βλέπειν τύχης.
  1. τὰ τῶν τεκόντων ὡς μετέρχεται θεὸς
  2. μιάσματα