Fragmenta

Euripides

Euripides. Fragmenta. Tragicorum Graecorum Fragmenta. Nauck, August, editor. Leipzig: Teubner, 1889.

  1. ἐκμαρτυρεῖν γὰρ ἄνδρα τὰς αὑτοῦ τύχας
  2. εἰς πάντας ἀμαθές, τὸ δ’ ἐπικρύπτεσθαι σοφόν.
  1. πολλάς γ’ ὁ δαίμων τοῦ βίου μεταστάσεις
  2. ἔδωκεν ἡμῖν μεταβολάς τε τῆς τύχης.
  1. οὐ δῆκταί πως κύνες οἱ θεοί,
  2. ἀλλ’ ἡ Δίκη γὰρ καὶ διὰ σκότου βλέπει.
  1. ἀηδόνα
  1. ἄναρθρος
  1. ΔΙΟΜ. Ὦ γῆς πατρῴας χαῖρε φίλτατον πέδον
  2. Καλυδῶνος, ἔνθεν αἷμα συγγενὲς φυγὼν
  3. Τυδεύς, τόκος μὲν Οἰνέως, πατὴρ δ’ ἐμός,
  4. ᾢκησεν Ἄργος; παῖδα δ’ Ἀδράστου λαβὼν
  5. συνῆψε γένναν
  1. ἐγὼ δὲ πατρὸς αἷμ’ ἐτιμωρησάμην
  2. σὺν τοῖς ἐφηβήσασι τῶν ὀλωλότων
  1. ἀλλ’ ἄλλος ἄλλοις μᾶλλον ἥδεται τρόποις.
  1. . . . . .σὺ δὲ τρέφοντά 〈νιν〉 τρέφεις;
  1. πυκνοῖς δ’ ἔβαλλον Βακχίου τοξεύμασιν
  2. κάρα γέροντος· τὸν βαλόντα δὲ στέφειν
  3. ἐγὼ ἐτετάγμην, ἆθλα κοσσάβων διδούς.
  1. σχολὴ μὲν οὐχί, τῷ δὲ δυστυχοῦντί πως
  2. τερπνὸν τὸ λέξαι κἀποκλαύσασθαι πάλιν.
  1. ὅταν κακοὶ πράξωσιν, ὦ ξένοι, καλῶς,
  2. ἄγαν κρατοῦντες κοὺ νομίζοντες δίκην
  3. δώσειν ἔδρασαν πάντ’ ἐφέντες ἡδονῇ.
  1. 〈ΔΙΟΜ.〉 σὺ δ’ ὧδ’ ἔρημος ξυμμάχων ἀπόλλυσαι;
  2. 〈ΟΙΝ.〉 οἳ μὲν γὰρ οὐκέτ’ εἰσίν, οἱ δ’ ὄντες κακοί.
  1. ὡς οὐδὲν ἀνδρὶ πιστὸν ἄλλο πλὴν τέκνων·
  2. κέρδους δ’ ἕκατι καὶ τὸ συγγενὲς νοσεῖ.
  1. τὰς βροτῶν
  2. γνώμας σκοπῶν ὥστε Μαγνῆτις λίθος
  3. τὴν δόξαν ἕλκει καὶ μεθίησιν πάλιν.
  1. ἀθράνευτον
  1. ἀκρίζων
  1. ἀμηχανῶ δ’ ἔγωγε κοὐκ ἔχω μαθεῖν,
  2. εἴτ’ οὖν ἄμεινόν ἐστι γίγνεσθαι τέκνα
  3. θνητοῖσιν εἴτ’ ἄπαιδα καρποῦσθαι βίον.
  4. ὁρῶ γὰρ οἷς μὲν οὐκ ἔφυσαν, ἀθλίους·
  5. ὅσοισι δ’ εἰσίν, οὐδὲν εὐτυχεστέρους.
  6. καὶ γὰρ κακοὶ γεγῶτες ἐχθίστη νόσος,
  7. κἂν αὖ γένωνται σώφρονες, κακὸν μέγα,
  8. λυποῦσι τὸν φύσαντα μὴ πάθωσί τι.
  1. ἕν ἐστι πάντων πρῶτον εἰδέναι τουτί,
  2. φέρειν τὰ συμπίπτοντα μὴ παλιγκότως·
  3. χοὗτός γ’ ἀνὴρ ἄριστος αἵ τε συμφοραὶ
  4. ἧσσον δάκνουσιν. ἀλλὰ ταῦτα γὰρ λέγειν
  5. ἐπιστάμεσθα, δρᾶν δ’ ἀμηχάνως ἔχει.
  1. ἀλλ’ ἔστι γὰρ δὴ κὰν κακοῖσιν ἡδονὴ
  2. θνητοῖς ὀδυρμοὶ δακρύων τ’ ἐπιρροαί·
  3. ἀλγηδόνας δὲ ταῦτα κουφίζει φρενῶν
  4. καὶ καρδίας ἔλυσε τοὺς ἄγαν πόνους.