Fragmenta

Euripides

Euripides. Fragmenta. Tragicorum Graecorum Fragmenta. Nauck, August, editor. Leipzig: Teubner, 1889.

  1. ἀνδρὸς φίλου δὲ χρυσὸς ἀμαθίας μέτα
  2. ἄχρηστος, εἰ μὴ κἀρετὴν ἔχων τύχοι.
  1. ἄριστον ἀνδρὶ κτῆμα συμπαθὴς γυνή.
  1. ἄκουσον· οὐ γὰρ οἱ κακῶς πεπραγότες
  2. σὺν ταῖς τύχαισι τοὺς λόγους ἀπώλεσαν.
  1. τὸ μῶρον αὐτῷ τοῦ πατρὸς νόσημ’ ἔνι·
  2. φιλεῖ γὰρ οὕτως ἐκ κακῶν εἶναι κακούς.
  1. ἡ γὰρ δόκησις πατράσι παῖδας εἰκέναι·
  2. τὰ πολλὰ ταύτῃ γίγνεται τέκνων πέρι.
  1. ὀνόματι μεμπτὸν τὸ νόθον, ἡ φύσις δ’ ἴση.
  1. . . ἐπ’ ἄκραν ἥκομεν γραμμὴν κακῶν.
  1. οὐκ ἔστι Πειθοῦς ἱερὸν ἄλλο πλὴν λόγος,
  2. καὶ βωμὸς αὐτῆς ἔστ’ ἐν ἀνθρώπου φύσει.
  1. δεῖ τοῖσι πολλοῖς τὸν τύραννον ἁνδάνειν.
  1. οὔτ’ εἰκὸς ἄρχειν οὔτε χρῆν εἶναι νόμον
  2. τύραννον εἶναι· μωρία δὲ καὶ θέλειν
  3. ὃς τῶν ὁμοῖων βούλεται κρατεῖν μόνος.
  1. οἰκεῖος ἀνθρώποισι γίγνεσθαι φιλεῖ
  2. πόλεμος ἐν ἀστοῖς, ἢν διχοστατῇ πόλις.
  1. [μὴ οὖν ἔθελε λυπεῖν σαυτὸν ἐξειδὼς ὅτι
  2. πολλάκι τὸ λυποῦν ὕστερον χαρὰν ἄγει
  3. καὶ τὸ κακὸν ἀγαθοῦ γίγνεται παραίτιον.]
  1. ὅστις δὲ πρὸς τὸ πῖπτον εὐλόφως φέρει,
  2. τὸν δαίμον’ οὗτος ἧσσόν ἐστιν ἄθλιος.
  1. θάνατος γὰρ ἀνθρώποισι νεικέων τέλος
  2. ἔχει· μαθεῖν δὲ πᾶσίν ἐστιν εὐμαρές.
  3. τίς γὰρ πετραῖον σκόπελον οὐτάζων δορὶ
  4. ὀδύναισι δώσει; τίς δ’ ἀτιμάζων νέκυς,
  5. εἰ μηδὲν αἰσθάνοιντο τῶν παθημάτων;
  1. ὦ παῖ Διώνης, ὡς ἔφυς μέγας θεός,
  2. Διόνυσε, θνητοῖς τ’ οὐδαμῶς ὑποστατός.
  1. Οἰνόῃ
  2. σύγχορτα ναίω πεδία ταῖς τ’ Ἐλευθεραῖς
  1. Ὑσιαί
  1. τὸν μὲν κίκλησκε Ζῆθον· ἐζήτησε γὰρ
  2. τόκοισιν εὐμάρειαν ἡ τεκοῦσά νιν.
  1. λαμπρός θ’ ἕκαστος κἀπὶ τοῦτ’ ἐπείγεται
  2. νέμων τὸ πλεῖστον ἡμέρας τούτῳ μέρος,
  3. ἵν’ αὐτὸς αὑτοῦ τυγχάνει κράτιστος ὤν.
  1. μοῦσάν τιν’ ἄτοπον εἰσάγεις, ἀσύμφορον,
  2. ἀργόν, φίλοινον, χρημάτων ἀτημελῆ.