Electra

Euripides

Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. II. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1913. (Reprinted 1921-1962)

  1. παῦσαι λόγων τῶνδε. ἀλλὰ τί μʼ ἐκάλεις, τέκνον;
Ἠλέκτρα
  1. ἤκουσας, οἶμαι, τῶν ἐμῶν λοχευμάτων·
  2. τούτων ὕπερ μοι θῦσον — οὐ γὰρ οἶδʼ ἐγώ —
  3. δεκάτῃ σελήνῃ παιδὸς ὡς νομίζεται·
  4. τρίβων γὰρ οὐκ εἴμʼ, ἄτοκος οὖσʼ ἐν τῷ πάρος.
Κλυταιμήστρα
  1. ἄλλης τόδʼ ἔργον, ἥ σʼ ἔλυσεν ἐκ τόκων.
Ἠλέκτρα
  1. αὐτὴ ʼλόχευον κἄτεκον μόνη βρέφος.
Κλυταιμήστρα
  1. οὕτως ἀγείτων οἶκος ἵδρυται φίλων;
Ἠλέκτρα
  1. πένητας οὐδεὶς βούλεται κτᾶσθαι φίλους.
Κλυταιμήστρα
  1. ἀλλʼ εἶμι, παιδὸς ἀριθμὸν ὡς τελεσφόρον
  2. θύσω θεοῖσι· σοὶ δʼ ὅταν πράξω χάριν
  3. τήνδʼ, εἶμʼ ἐπʼ ἀγρὸν οὗ πόσις θυηπολεῖ
  4. νύμφαισιν. ἀλλὰ τούσδʼ ὄχους, ὀπάονες,
  5. φάτναις ἄγοντες πρόσθεθʼ· ἡνίκʼ ἂν δέ με
  6. δοκῆτε θυσίας τῆσδʼ ἀπηλλάχθαι θεοῖς,
  7. πάρεστε· δεῖ γὰρ καὶ πόσει δοῦναι χάριν.
Ἠλέκτρα
  1. χώρει πένητας ἐς δόμους· φρούρει δέ μοι
  2. μή σʼ αἰθαλώσῃ πολύκαπνον στέγος πέπλους.
  3. θύσεις γὰρ οἷα χρή σε δαίμοσιν θύη.
  4. κανοῦν δʼ ἐνῆρκται καὶ τεθηγμένη σφαγίς,