Εἰδύλλια
Theocritus
Theocritus. The Idylls of Theocritus. Cholmeley, Roger James, editor. London: George Bell and Sons, Ltd.,1901-1919.
- Εὐνείκα μʼ ἐγέλαξε θέλοντά μιν ἁδὺ φιλῆσαι,
- καί μʼ ἐπικερτομέοισα τάδʼ ἔννεπεν· ἔρρʼ ἀπʼ ἐμεῖο.
- βουκόλος ὢν ἐθέλεις με κύσαι τάλαν; οὐ μεμάθηκα
- ἀγροίκως φιλέειν, ἀλλʼ ἀστικὰ χείλεα θλίβειν.
- μή τύ γέ μευ κύσσῃς τὸ καλὸν στόμα μηδʼ ἐν ὀνείροις.
- οἷα βλέπεις, ὁπποῖα λαλεῖς, ὡς ἄγρια παίσδεις,
- ὡς τρυφέρʼ αἰκάλλεις, ὡς κωτίλα ῥήματα φράσδεις·
- ὡς μαλακὸν τὸ γένειον ἔχεις, ὡς ἁδέα χαίταν.
- χείλεά τοι νοσέοντι, χέρες δέ τοι ἐντὶ μέλαιναι,
- καὶ κακὸν ἐξόσδεις. ἀπʼ ἐμεῦ φύγε, μή με μολύνῃς.
- τοιάδε μυθίζοισα τρὶς εἰς ἑὸν ἔπτυσε κόλπον,
- καί μʼ ἀπὸ τᾶς κεφαλᾶς ποτὶ τὼ πόδε συνεχὲς εἶδε
- χείλεσι μυχθίζοισα καὶ ὄμμασι λοξὰ βλέποισα,
- καὶ πολὺ τᾷ μορφᾷ θηλύνετο, καί τι σεσαρὸς
- καὶ σοβαρόν μʼ ἐγέλαξεν. ἐμοὶ δʼ ἄφαρ ἔζεσεν αἷμα,
- καὶ χρόα φοινίχθην ὑπὸ τὤλγεος ὡς ῥόδον ἕρσᾳ.
- χἁ μὲν ἔβα με λιποῖσα· φέρω δʼ ὑποκάρδιον ὀργάν,
- ὅττί με τὸν χαρίεντα κακὰ μωμήσαθʼ ἑταίρα.
- ποιμένες, εἴπατέ μοι τὸ κρήγυον· οὐ καλὸς ἐμμί;
- ἆρά τις ἐξαπίνας με θεὸς βροτὸν ἄλλον ἔτευξε;
135