Εἰδύλλια
Theocritus
Theocritus. The Idylls of Theocritus. Cholmeley, Roger James, editor. London: George Bell and Sons, Ltd.,1901-1919.
- ἦ μέγα κέν τι τέκοιτʼ, εἰ ματέρι τίκτοι ὁμοῖον.
- ἄμμες δʼ αἱ πᾶσαι συνομάλικες, αἷς δρόμος ωὑτός
- χρισαμέναις ἀνδριστὶ παρʼ Εὐρώταο λοετροῖς,
- τετράκις ἑξήκοντα κόραι, θῆλυς νεολαία,
- τᾶν οὐδέν τις ἄμωμος, ἐπεί χʼ Ἑλένᾳ παρισωθῇ.
- Ἀὼς ἀντέλλοισα καλὸν διέφανε πρόσωπον,
- πότνια νὺξ τό τε λευκὸν ἔαρ χειμῶνος ἀνέντος·
- ὧδε καὶ ἁ χρυσέα Ἑλένα διαφαίνετʼ ἐν ἁμῖν.
- πιείρᾳ μέγα λᾷον ἀνέδραμε κόσμος ἀρούρᾳ
- ἢ κάπῳ κυπάρισσος ἢ ἅρματι Θεσσαλὸς ἵππος·
- ὧδε καὶ ἁ ῥοδόχρως Ἑλένα Λακεδαίμονι κόσμος.
- οὔτέ τις ἐκ ταλάρω πανίσδεται ἔργα τοιαῦτα,
- οὔτʼ ἐνὶ δαιδαλέῳ πυκινώτερον ἄτριον ἱστῷ
- κερκίδι συμπλέξασα μακρῶν ἔταμʼ ἐκ κελεόντων.
- οὐ μὰν οὐδὲ λύραν τις ἐπίσταται ὧδε κροτῆσαι
- Ἄρτεμιν ἀείδοισα καὶ εὐρύστερνον Ἀθάναν,
- ὡς Ἑλένα, τᾶς πάντες ἐπʼ ὄμμασιν ἵμεροι ἐντί.
- ὦ καλὰ ὦ χαρίεσσα κόρα, τὺ μὲν οἰκέτις ἤδη,
- ἄμμες δʼ ἐς δρόμον ἦρι καὶ ἐς λειμώνια φύλλα
- ἑρψοῦμες στεφάνως δρεψούμεναι ἁδὺ πνέοντας,
133