Εἰδύλλια
Theocritus
Theocritus. The Idylls of Theocritus. Cholmeley, Roger James, editor. London: George Bell and Sons, Ltd.,1901-1919.
- πᾶσι διὰ στόματος, μετὰ δʼ ἠιθέοισι μάλιστα.
- ἀλλʼ ἤτοι τούτων μὲν ὑπέρτεροι Οὐρανίωνες
- ἔσσονθʼ ὡς ἐθέλοντι. ἐγὼ δέ σε τὸν καλὸν αἰνέων
- ψεύδεα ῥινὸς ὕπερθεν ἀραιᾶς οὐκ ἀναφύσω.
- ἢν γὰρ καί τι δάκῃς, τὸ μὲν ἀβλαβὲς εὐθὺς ἔθηκας,
- διπλάσιον δʼ ὤνασας, ἔχων δʼ ἐπίμετρον ἀπῆνθον.
- Νισαῖοι Μεγαρῆες ἀριστεύοντες ἐρετμοῖς,
- ὄλβιοι οἰκείοιτε, τὸν Ἀττικὸν ὡς περίαλλα
- ξεῖνον ἐτιμήσασθε Διοκλέα τὸν φιλόπαιδα.
- αἰεί οἱ περὶ τύμβον ἀολλέες εἴαρι πράτῳ
- κοῦροι ἐριδμαίνοντι φιλήματος ἄκρα φέρεσθαι.
- ὃς δέ κε προσμάξῃ γλυκερώτερα χείλεσι χείλη,
- βριθόμενος στεφάνοισιν ἑὰν ἐς μητέρʼ ἀπῆνθεν.
- ὄλβιος, ὅστις παισὶ φιλήματα κεῖνα διαιτᾷ.
- ἦ που τὸν χαροπὸν Γανυμήδεα πόλλʼ ἐπιβωτᾷ
- Λυδίῃ ἶσον ἔχειν πέτρῃ στόμα, χρυσὸν ὁποίῃ
- πεύθονται μὴ φαῦλος ἐτήτυμω ἀργυραμοιβοί.