History of the Peloponnesian War

Alcibiades vero, postquam audivit Tissaphernem Aspendum petere, ipse quoque tredecim navibus assumptis eo navigabat, pollicitus iis, qui Sami erant, certum ma-gnumque beneficium (aut enim se Phoenissam classem ad Athenienses adducturum, aut saltem ad Peloponnesios venire prohibiturum), quippe qui, ut erat verisimile, jam diutius cognitam 1 taberet Tissaphernis mentem, quod adducturus non esset, simul etiam, quod quam maximam invidiam illi apud Peloponnesios ob ejus in se et Atlienienses studium conflare vellet, quo inajor ei ob hoc necessitas esset ad se accedendi. Et hic quidem digressus recta Pliaselidefn et Caunum versus per altum cursum tenebat.

Legati autem a quadringentis viris missi, quum e Samo regressi Allienas Alcibiadis mandata renuntiassent, liortari eum, ut hostibus resisterent, nulloque modo cederent, maximamque eum spem habere, fore, at et diis exercitum reconciliaret, et Peloponnesios superaret, his verbis plerosque eorum, qui paucorum dominatus erant participes , qui jam antea animis essent infensis et lubenter vellent aliquo modo se tuto ex illo negotio expedire, tunc multo magis corroborarunt.

Atque coibant jam et de illo rerum statu conquerebantur, duces habentes ex praecipuis imperatoribus, qui in paucorum dominatu et in magistratibus erant, veluti Theramenem Hagnonis, et Aristocratem Scellii filium, et alios, qui inter primos quidem rerum participes fuerant, sed, ut aiebant, ideo, quod metuerent exercitum Samium, et Alcibiadem, et eos, qui per legatos cum Lacedaemoniis agerent, Samum misissent, ne illi sine majore civium parte malo aliquo civitatem afficerent, non quidem professi se impedituros, ne res in nimis paucorum dominatum concederent, sed quinque millia re, non autem nomine, oportere creare, et aequabiliorem reipublicae formam oonsti-tuere.

Erat autem hoc speciosum quoddam orationis genus , quo publice uterentur, privatim vero ob ambitionem plerique eorum tale consilium amplectebantur, qua potissimum ratione interit paucorum dominatus ex populari statu constitutas; omnes enim tantum abest ut pares inter se esse velint, ut primo quoque die se quisque ipsum longe omnium principem esse aequum judicet; contra in populari statu, in quo electio fit, quae ex eo eveniunt, facilius quisque fert, ut non a paribus suis commodo privatus.

Manifestissime