History of the Peloponnesian War

Thucydides

Historia Belli Peloponnesiaci. Haase, Friedrich, translator. Paris: Firmin Didot, 1869.

Contra autem Syracusanis opem tulerant Ca-marinaei, qui erant iis finitimi, et Geloi, qui post hos habitabant; deinde, Agrigentinis quiescentibus, Selinuntii, qui sedes eupra illos habent.

Atque hi quidem incolebant eam Siciliae partem, quae Africam versus spectat; Hi-meraei vero ab ea parte, quae mare Tyrrhenum spectat, in qua etiam soli ex Graecis habitant; hi vero etiam soli illinc auxilio venerant.

Atque tot quidem nominis Graeci gentes, quae in Sicilia sedes habebant, et Dorienses et omnes sui juris, in hoc bello Syracusanos adjuvabant; ex barbaris vero soli Siculi, quotquot non ad Athenienses defecerant ; ex Graecis vero, qui sunt extra Siciliam, Lacedaemonii quidem ducem Spartanum praebentes, reliquos vero ex neodamodibus et Helotibus (neodamodum autem nomine significantur ii, qui jam liberi sunt), Corinthii vero soli simul et classe et peditatu, et Leucadii et Ambraciotae propter cognationem profecti illuc; ex Arcadia vero mercenarii milites a Corinthiis missi, et Sicyonii per necessitatem militantes, et ex illis, qui sunt extra Peloponnesum, Boeoti.

Sed ad istas adventitias copias ipsi Sicilienses multitudinem longe majorem per omnia contulerunt, quippe qui magnas urbes incolerent; etenim et multi gravis armaturae milites, et naves, et equi, et alia maxima multitudo collecta est. Et ad ceteros omnes prope dixerim rursus ipsi Syracusani plus copiarum suppeditaverunt, et propter uibis magnitudinem, et quod in maximo discrimine versabantur,

Atque haec quidem utrorumque auxilia convenerant, et tunc jam omnia utrisque praesto erant, nec ullum prav terea auxilium aut ad hos aut ad illos venit.

Syracusani igitur sociique merito praeclarum certamen sibi propositum esse duxerunt, si post navalem victoriam, quam adepti erant, universum etiam Atheniensium exer-citnm, qui tantus esset, debellassent, et illi neutra ratione, neque mari neque terra effugerent.

Itaque continuo magnum portum claudebant, qui octo ferme stadiorum ostium habebat, transversis triremibus et navigiis et sca phis, ancoris eas stabilientes, et cetera, si Athenienses navale prodium adhuc committere auderent, praeparabant nec in ulla re quicquam parvum animo agitabant.

Athenienses autem quum hanc portus obstructionem viderent, et cetera .illorum consilia intellexissent, consul-fandum esse censebant,

et congregati duc es et centuriones ad praesentes difficultates quum ceterarum rerum, tum

316
vero, quod commeatum nec in praesenti amplius haberent, (nam nuntiis Catanam praemissis, quippe discessuri, interdixerant, ne adveherent) nec in posterum -habituri essent, nisi classe superarent, statuerunt superiores quidem mnni-tiones deserere, prope ipsas vero naves munimento quam possent minimum loci concludere, tantum quod ad utensilia et aegrotos capiendos satis esset, atque hoc quidem pncsidiu tueri, reliquo vero peditatu naves omnes et validas et minus ad navigandum idoneas explere, ita ut quoslibet in eas imponerent, et navali proelio commisso, si vincerent, Catanam se recipere, sin secus, incensa classe, pedestri itinere, agmine composito abire, qua celerrime locum aliquem aut barbaricum aut Graecum, qui amicus esset, adipisci possent.

Atque lii quidem, ut haec placuerunt, sic fecerunt; nam et ex superioribus munitionibus ad littus descenderunt, omnesque naves compleverunt; cunctis eas ingredi coactis, quicumque per aetatem quoquo modo idonei esse videbantur.

Universae autem naves ad centum ac decem completa; sunt; et sagittarios in eas multos jaculatoresque et Acarnanum et ceterorum peregrinorum imposuerunt, et cetera, prout in re angusta et hujus modi consilio fieri poterat, compararunt.