History of the Peloponnesian War

Et convocatis Syracusanis dixit, quam plurimas possent naves armandas esse, pugnseque navalis periculum faciendum; se enim sperare, si hoc temptarent, in hoc

Una vero etiam Hermocrates potissimum hortabatur, ne res navales adversus Athenienses aggredi dubitarent, dicens, ne illos quidem banc rerum nauticarum peritiam hsereditanam aut perpetuam habere, sed mediterraneos esse magis, quam Syracusanos, et a Medis coactos rebus nauticis operam dare coepisse. Atque adversus viros audaces, quales et Athenienses essent, eos haud dubie, qui parem audaciam exhiberent, accidere gravissimos; qua enim ratione illi aliis, quum quidem aliquando potentia non praestent, sed animi fiducia impetum faciant, terrorem injicere soleant, ita se quoque posse idem pariter auxilium adversus adversarios adhibere.

Et illud se dicebat probe scire, Syracusanos, si Atheniensium classi ex insperato obviam ire auderent, propter hujusmodi ferinus illis cousternatis plus profecturos, quam Athenienses propter scientiam Syracusanorum imperitiae obfhturos. Hortabatur igitur, ut rei nauticae periculum facerent, nec eam reformidarent.

Atque Syracusani quidem quum et Gylippus et Hermocrates, et si quis alius eos incitarent, animos ad navale proelium promptos habebant et naves instruebant;

Gylippus vero, postquam classis instructa erat, omnes pedestres copias sub noctem eduxit, et ipse quidem a terra munitiones in Plemyrio exstructas aggressurus erat, triremium vero Syracusanorum eodem tempore signo dato quinque quidem et triginta ex magno portu provehebantur, aliae vero quinque et quadraginta ex minore, ubi etiam erant ipsorum navalia, circumvehebantur, eo consilio, ut se conjungerent cum illis navibus, quae intus erant, et simul Plemyrium invaderent, ut Athenienses utrinque turbarentur.