History of the Peloponnesian War

Thucydides

Historia Belli Peloponnesiaci. Haase, Friedrich, translator. Paris: Firmin Didot, 1869.

Atque haec contra Euphemus dixit Cama· rinaei vero sic animis erant affecti. Atheniensibus quidem erant lienevoli, nisi quatenus eos subacturos Siciliam suspicabantur, cum Syracusanis vero semper pro agrorum vicinitate controversias habebant; quum tamen Syracusanos, qui vidni erant, non minus formidarent, ne vel sine suis auxiliis superiores evaderent, et antea paucos illos equites iis miserant, et in posterum auxilia quidem subministrare placebat potius Syracusanis re ipsa, quam parcissime possent, ut praesentia vero ne Atheniensibus mious tribuisse viderentur, praesertim quod ex proelio victores discessissent, verbis respousum par utrisque dare.

Quum autem sic statuissent, responderunt: quoniam bellum geratur inter illos, qui utrique sibi socii sint, videri sibi aequum esse, in praesentia neu Iris opem ferre. Atque utrorumque legati sic abierunt.

280

Et Syracusani quidem res suas ad bellum apparaliaet; Atlienienses vero, qui apud Naxum staliva habebant, apud Siculos agebant, ut quam plurimi ad se transirent.

Et Siculorum quidem illi praecipue, qui campestria loca incolebant, et qui Syracusanorum imperio parebant, plerique ab Atheniensium societate abhorrebant; illorum vero, qui loca mediterranea tenebant , conciliabota, quae etiam antea semper libera erant, exceptis paucis seseconfestim Atheniensibus adjunxeruut, et commeatum ad illorum exercitum comportarunt, quidam et pecunias.

Athenienses veru bellum illis inferentes, qui suam societatem sequi recusabant, partim quidem vi coegerunt,' partim vero ne cogerent, a Syracusanis praesidia mittentibus et opem ferentibus arcebantur. Iidem per hiemem Naxo Catanam translata navium statione castra, quae a Syracusanis incensa erant, rursus excitarunt et illic hiemarunt.

Triremem autem amicitiae conciliandae causa Carthaginem miserant, si quod auxilium illinc impetrare possent; miserant etiam in He-truriam, quia nonnullae civitates ultro se belli socias fure spoponderant. Nuntios etiam ad Siculos circummittebant, et Egestam missis legatis imperabant, ut sibi quam plurimos equos mitterent, et cetera ad urbis ctrcumvallaUonem necessaria , lateres et ferrum, praeparabant, ut vere statim fe-cunte bellum capessituri.

Syracusanorum vero legali, qui Corinthum et Lacedae-monem missi erant, oram Italiae praetervehentes Italis persuadere conabantur, ne negligerent ea, quae ab Atheniensibus fierent, quod et in illorum perniciem haec pariter struerentur, et quum Corinthum pervenissent, verba faciebant, postulantes, ut pro cognationis jure sibi auxilium ferrent.

Atque Corinthii confestim ipsi primi decreverunt omni studio succurrendum, et cum iis legatos Lacedamonem mittebant, quo his quoque persuaderent, ut et illic beti uro apertius gererent adversus Athenienses, et aliquod auxilium in Siciliam mitterent.

Et Corinthii legati Lacedaemone aderant, et simul etiam Alcibiades cum exsilii Sociis, qui tunc statim quo dixi tempore in fuga advectus navi oneraria cx agro Thurio primum ad Cyllenen agri Elei, mox deinde Laccd.vinonem, ab ipsis Lacedaemoniis accitus, data publica (ide profeclus erat; metuebat enim illos propter res ad Mantineam gestas.

Contigit autem, ut in Lacedaemoniorum concione et Corinlliii et Syracusani et Alcibiades eadem rogantes Lacedaemoniis persuaderent. Et quum ephori et magistratus in animo haberent legatos mittere Syracusas, ut impedirent, ne cum Atheniensibus paciscerentur, nec tamen ad opem ferendam animo essent prompto, Alcibiades in medium progressus exacuebat Lacedaemonios et excitavit hujusmodi verbis :