History of the Peloponnesian War

« Confidenter igitur et res in Iioc ipso loco praeparemus, et nuntiis ad Siculos missis alios magis confirmemus , cum aliis vero amicitiam atque societatem inire studeamus, et in reliquas Siciliae partes legatos mittamn» hoc periculum commune esse docentes, et in Italiam, ut aut societatem nobiscum faciant aut ne recipiant Athenienses.

Existimo autem utile esse Carthaginem quoque legatos mittere; non enim res inexspectata iis accidit, sed in perpetuo metu sunt, ne quando Athenienses contra suam urbem veniant; quamobrem facile illi fortasse, rati, si has res neglexerint, se quoque laboraturos, aut clam aut palam aut aliquo denique modo nobis opem ferre voluerint; et profecto hoc poterunt vel maxime omnium, qui nunc sunt, m velint; auri enim argenlique vim maximam possident, unde et bellum et cetera commode administrantur.

Mittamus etiam Lacedaemonem et Corinthum, orantes, ut celeriter auxilium huc mittant, et bellum illic moveant,

Quod autem et ego maxime opportunum arbitror, et vos propter solitam desidiam minime prompte vobis persuaderi patiemini, tamen a me dicetur. Sicilienses enim si velimus universi, aut sin minus, quam plurimi nobiscum, deducta omni praesente classe cum duorum mensium cibariis Atheniensibus ad Tarentum et ad Japygiam promontorium occurrere, iisque demonstrare, non de Sicilia prius iis certamen fore, quam de Ionio mari ab iis trajiciendo, maxime eos terrebimus, et cogemus considerare, nos quidem ex agro amico regionis nostra custodes proficisci (Tarentum enim nos excipiet), ipsis vero cum toto classis apparatu pelagus ingens esse transeundum, et propter navigationis longitudinem difficile esse ordinem servare, nobis vero facile fuerit eorum classem lente navigantem et raram paol* latim contra nos venientem invadere.

Quod si frequen-tiore ea parte classis, quae celeritate prastat, navibus exoneratis nos adoriantur, si quidem remis utentur, defessos aggrediemur; sin id non placebit, Tarentum etiam nos* met recipere licet, illi vero cum exiguo commeatu ut ad navale proelium mare transgressi inopia laborabunt in toCh desertis, et aut manentes obsidebuntur, aut prfftervelu conantes et ceterum apparatum relinquent et incerti, num

Quamobrem ego quidem arbitror eos hac ratiocinatione deterritos ne soluturos quidem ex Corcyra, sed aut consilia inuenles et explorationem instituentes, quot numero simus, et quo in loco, anni tempestate in hiemem extractum iri, aut inopinata re perculsos navigationem desituros, praesertim quum, quantum ego audio, peritissimus illorum dux exercitum invitus ducat, et lubenler occasionem sit arrepturus, si quae copiae pares ad resistendum a nobis ostendantur.

Illud autem certo scio, rumorem de nostris viribus in majus emanaturum, quales autem sunt rumores, tales etiam sunt hominum opiniones; et eos, qui priores invadunt, aut eos, qui invadentibus inature significant, se ad vim propulsandam paratos esse, magis timent, quod eos discrimini pares putant.

Id quod Atheniensibus nunc accidet. Mos enim ut non repugnaturos invadunt, merito tam contemptim de nobis sentientes, quod eos cum Lacedaemoniis conjuncti non profligarimus; si vero praeter opinionem nos audentes viderint, ie inopinata magis terrebuntur, quam vero nostrae potentiae apparatu.

Obedite mihi igitur, potissimum quidem haec audentes , sin minus,saltem in eo, ut ceteras res ad bellum necessarias primo quoque tempore praeparetis, cuilibet autem appareat, contemptionem quidem invadentium in ipsarum rerum robore demonstrari, si qui vero, apparatus eos, qui cum metu liant, firmissimos rati, ut jam in periculo constituti agant, id utilissimum evenire. Hostes vero et contra nos veniunt, et in ipso itinere (quod probe scio) jam sunt, et jam jamque aderunt. »