History of the Peloponnesian War

« Atqui hos quidem si in nostram potestatem redegerimus, facile retinere poterimus; illis vero, quamris superiores fuerimus, quia longo intervallo distant et qub permulti suut, aegre poterimus imperare. Amentia vero est, bellum iis inferre, quos, si viceris, io potestate tua retinere nequeas, et si rem non feliciter gesseris, eamdem eos invadendi facultatem, quam prius, non sis habiturus.

Sicilienses autem, ut quidem nunc se habent, mihi videntor multo etiam minus nobis formidabiles fore, si Syracusani iis imperent; qua re potissimum Egestoi nos territant.

Nunc enim fortasse vernant, ut quique Lacedaemonio* rum favore ducuntur; at illo modo verisimile non est, fore, ut imperium imperio bellum inferat; quo enim modo cum Peloponnesiis nostrum imperium nobis eripuerint, verisimile est, ab iisdem Peloponnesiis ipsorum etiam imperium eodem modo eversum iri.

Porro Graeci, qui illic sunt, maxime quidem nos extimescent, si eo non transmiserimus; deinde vero, si ostentatis nostris opibus brevi discesserimus : sed si quam cladem acceperimus, illi celerrime spr-ritu sumpto una cum iis, qui hic sunt, nos adorientur. Quae enim a nobis longissime distant, et quae famae nullum specimen dederunt, omnes haec admirationi esse scimus.

Id quod nunc vobis, Athenienses, in Lacedaemoniis eorumque sociis accidit, qui, quoniam praeter opinionem eos superastis in illis rebus, in quibus eos antea formidabatis , jam illis contemptis, Siciliam etiam affectatis.

Atqui oportet non propter adversariorum casus animos extollere, sed animos cohibendo confidere; neque existimare, Lacedaemonios quicquam aliud quam propter acceptae cladis ignominiam speculari, quanam ratione vel nunc quoque, si possint, labefactatis nobis, suam ignominiam deleant, idque tanto magis, quanto illi maximo et studio et tempore virtutis opinionem obtinere meditantur.

Quare non de Egestaeis in Sicilia, viris barbaris, certamen nobis est, si eapimue, sed ut civitatem, quae per oligarcbiam nobis insidiatur, strenue caveamus.