History of the Peloponnesian War

Thucydides

Historia Belli Peloponnesiaci. Haase, Friedrich, translator. Paris: Firmin Didot, 1869.

Atque hinc primum Perdiccas Brasidam hostem judicavit, et in posterum animo concepit odium iu Peloponnesios, non consuetum illud quidem propter Athenienses, sed necessariis suis commodis derelictis agebat, quo modo quam primum cum iliis quidem compositionem faceret, ab his vero dissociaretur.

Brasidas vero ex Macedonia Toronen reversus, offendit Menden ab Atheniensibus jam occupatam. Ibique subsidens in Pallenen quidem propter virium imbecillitatem ad opem ferendam tunc se trajicere non posse ducebat, sed Toronen praesidio tuebatur.

Nam sub idem tempus, quo res apud Lyncum gestae sunt, Athenienses navalem expeditionem adversus Menden et Scionen susceperunt, ad quam se prius accingebant, cum quinquaginta navibus, quarum decem erant Chiae, et cum mille gravis armatune militibus de suis popularibus, et sexcentis sagittanis, et mille Thracibus mercede conductis, aliisque peltatis, quos illinc ex suis sociis collegerant; praeerat autem Nicias Nice-rati, et Nicostratus Diitrephis filius.

Quum autem a Potidaea cum classe solvissent, et ad eam pariem appulissent, ubi erat Neptuni templum, adversus Mendaeoscontendebant. Hi autem et ipsi et Scionaeorum trecenti, qui iis auxilio venerant, et Peloponnesiorum auxiliarii milites, universi septingenti gravis armaturae milites, et Polydamidas ipsorum dux, extra urbem in colle natura munito castra posuerant.

Et Nicias quidem cum centum et viginti Methonacis expeditis et delectis sexaginta gravis armatune militibus Atheniensibus omnibusque sagittariis, quossecum ducebat, per quandam collis semitam ad illos accedere conatus, sed ab iis vulneratus, deturbare eos vi non potuit, Nicostratus vero quum alio itinere a longiore intervallo cum omni reliquo exercitu collem accessu difficilem subiret, vehementissime conturbatus est paulumque abfuit, quin tolus Atheniensium exercitus vinceretur.

Atque eo quidem die, quum Mendaei eorumque socii loco non cessissent, Athenienses illinc regressi castra metati sunt, et Mendaei quum nox advenisset, in urbem abierunt.

Postridie vero Athenienses quidem classe circumvecti ad eam partem, quae Scionen spectabat, et suburbani ceperunt, totumque diem illum in agro vastando consumpserunt, nullo contra prodeunte (erat enim et nonnihil se* ditionis intra urbem), illi vero trecenti Scionaei proxima nocte domum abierunt.

Postridie autem Nicias quidem uno eodemque tempore cum dimidio copiarum parte ad confini* progressus Scionaeorum agrum vastabat, Nicostratus vero cum reliquis copiis a superioribus portis, qua Potidtfa® itur, urbem obsidebat.

Polydamidas autem (forte enim ad hanc urbis partem intra muros stationem habebant Men-

201
daei et auxiliarii) eos ut ad proelium instruit, et Mendaeis suadebat, ut eruptionem facerent.

Et quum quidam e populo ob seditionis studium ei contradixisset, nec eruptionem se facturum nec proelio opus ducere, quumque, simul atque contradixit, ab ipso manu pertractus ac perturliatus esset, populus ira protinus incensus armis sumptis tendit quum in Peloponnesios, tum in eos, qui cum ipsis contra se egerant.

Impetuque facto in fugam eos vertunt tum ob repentinum certamen, tum ob meluih Atheniensium, quibus portae aperiebantur; existimarunt enim ex aliquo compacto hanc impressionem ab illis in se factam esse.

Atqne illi quidem, quotquot non statim caesi sunt, in arcem confugerunt, quam ipsi etiam antea tenebant; Athenienses vero (jam enim et Nicias reversus ad urbem erat) cum omnibus copiis irruentes in urbem Menden, quippe quae non ex conventu aperta esset, eam ut expugnatam diripuerunt, et aegre duces cohibere potuerunt milites, quin homines etiam trucidarent.