History of the Peloponnesian War

neque enim ut inter se conciliarentur, aut oratio ulla satis firma aut jusjurandum formidabile erat, sed quum (adversus has res) omnes invicti essent, ratiocinatione sua pro eo, quod certi nihil sperari posset , illud potius prospiciebant, quomodo malum impendens vitarent, quam, ut cuiquam fiderent, adduci poterant.

Et qui prudentia minus valebant, plerumque superiores erant; quod enim et propter suam consilii inopiam et adversariorum prudentiam metuerent, ne vel illorum eloquentia superarentur, vel propter illorum ingenii versutiam praverte* rentur insidiis prjores appetiti, audacter ad quaelibet facinora suscipienda ferebantur.

Qui vero eos contemnentes putabant et insidias se praesensuros, nec sibi factis ullis opus esse ad occupauda ea, quae consilio occupare licet, non muniti facilius opprimebantur.

[ In Corcyra igitur pleraque hujusmodi audaciae facinora prius patrata sunt, et alia, quaecumque liomines libidine potius gubernati quam continentia, oblatis ultionis occasionibus adducti, dum vicissim suas injurias persequuntur, facere possint, vel quaucumque aliqui, qui consueta rerum inopia se liberare gestiant, praecipue vero, qui magna cupiditate fortunas alienas occupare studeant, contra jus animo concipere possint, vel quaecumque ii, qui non, ut adversariis superiores sint, sed jam aequales maxime, eos invadunt, abrepti violentia sua, nulla disciplina coercita, crudeli et inexorabili animo ultionis causa patrare possint.

Atque quum perturbata esset id temporis vita omnis in illa urbe, et natura humana legum vim fregisset, quae solet vel praeter leges injuste facere, lubenter declaravit, se ira; quidem impotentem, at jure potentiorem, omnisque ejus, quod emineret, hostem esse. Aliler enim profecto homines pietati vindictam non anteponerent, neque innocentiae quaestum, si quando non nocentem potentiam haberet invidia.