History of the Peloponnesian War

Thucydides

Historia Belli Peloponnesiaci. Haase, Friedrich, translator. Paris: Firmin Didot, 1869.

Lacedaemonii vero quum intellexissent, quod futurum erat, legati venerunt, partim quidem, quod et ipsi libentius visori inissent, nec illos nec alium quemquam muros unquam habentem; partim vero, idque praecipue, quod socii illos instigarent, et metuerent cum classis eorum magnitudinem, quae paulo ante ipsis non suppetebat, tum etiam audaciam, quam in bello Medico demonstrarent.

Postulabant autem ab ipsis, ne muros reficerent, sed potius omnium etiam urbium, quae extra Peloponnesum erant, quarumcunque ambitus adhuc starent, eos secum demolirentur, ipsam quidem voluntatem animi que suspicionem, quam de Atheniensibus habebant, non declarantes, sed quasi hoc consilio, ne barbarus, si rursus felium inferret, ullum locum munitum haberet, unde proficisceretur, quemadmodum nunc ex Thebanorum urbe; et Peloponnesum omnibus receptaculum et perfugium satis tutiuu fore dixerunt.

Athenienses vero de Themistoclis sententia Lacedaemonios, qui haec dixerant, confestim dimiserunt, responso dato, legatos hisce de rebus, quas dixissent, a se ad eos missum iri; se autem ut Lacedaemona primo quoque tempore mitterent, Themistocles suadebat; alios vero legatos, praeter se electos, ne statim emitterent, sed tamdiu retinerent , donec murum ad justam altitudinem erexissent, ita ut ex altitudine maxime necessaria vim hostis propulsare pos-sent; opus autem facerent omnes, qui erant in urbe, publico consensu et ipsi, et uxores, et liberi nulli aut privato aut pnblico aedilicio parcentes, unde aliquid utilitatis ad opus percipi posset, sed omnia diruentes.

Qoum autem Ille haec docuisset, et addidisset, se curaturum cetera, quae essent illic agenda, discessit.

Quumque Lacedaemona venisset, non adibat magistratus, sed rem trahebat, et speciosas causae pratendebat. Et quoties aliquis de summis magistratibus eum interrogasse!, cor ad reipublicae commune non accederet, suos collegas dicebat a se exspectari; eos autem aliqua occupatione impeditos remansisse; se tamen sperare, eos propediem venturos, et mirari quod nondum adessent.