History of the Peloponnesian War

Thucydides

Historia Belli Peloponnesiaci. Haase, Friedrich, translator. Paris: Firmin Didot, 1869.

Postquam vero signa utrinque sunt sublata, commisso proelio navali pugnabant, multos utrique gravis armaturae milites, multos sagittarios et jaculatores in tabulatis navium habentes, vetusto adhuc more imperitius instructi.

Et erat quidem acre boc navale proelium, neque tamen pariter artificiosum, sed pedestri pugnae similius.

Nam quotiens inter se confligere ccppissent, non facile divelli poterant, cum prae multitudine turbaque navium, tum etiam quod ad victoriam oblinendam maxime confidebant militibus super tabulatis, qui navibus quietis pugnam sta-

19
tariam committebant; nullas autem navium perruptiones erant, sed animis et robore magis, quam scientia, pugnabant.

Ubique igitur magnus tumultus et proelium valde turbulentum erat; in quo naves Atticae Corcyraeis, sicubi premerentur, adsistentes metum quidem hostibus incutiebant , sed proelii initium non faciebant, quod earum praefecti metuerent Atheniensium interdictum.

Maxime autem dextrum Corinthiorum cornu laborabat; Corcyraei enim, cum eos XX navibus in fugam vertissent, et dispersos ad continentem usque persecuti essent, et usque au eorum castra navigassent, et in terram descendissent, tentoria deserta incenderunt eorumque res diripuerunt.

Hac igitur in parte Corinthii eorumque socii vincebantur, et Corcyraei superiores erant; al in sinistro, ubi ipsi Corinthii erant, longe superabant, quia ex minore jam ante numero XX naves Corcyraeorum ab hoste persequendo non redibant.

Athenienses vero quum Corcyraeos premi viderent, jam minus dissimulanter illis opcmYerebant, primi» quidem ita sibi temperantes, ut ne in quem impetum darent; sed postquam fuga aperta erat, et Corinthii instabant, tum vero unusquisque manum ad opus admovit, nec ullum amplius erat discrimen, sed eo necessitatis sunt compulsi, ut Corinthii et Athenienses inter se manus consererent.