Vita Sancti Martini

Accidit autem insequenti tempore, dum iter ageret, ut gentilis cuiusdam corpus, quod ad sepulchrum cum superstitioso funere deferebatur, obuium haberet: conspicatusque eminus uenientium turbam, quidnam id esset ignarus, paululum stetit: nam fere quingentorum passuum interuallum erat, ut difficile fuerit dinoscere quid uideret.

tamen quia rusticam manum cerneret et [*]( 1 cius AF: c... V, et V corr. 2 monasterio BMV: monasterii AFv 6 sibi nomen v II tempus V: tempora AFQ, uel tempora v 10 religionem V haud scio an recte 11 quadam A 12 dehinc V: dein A, deinde Fv 13 esset om. B 14 esset sepultus BV: esset om. AFv 15 uidet AV: uidit Fv II prope om. V II erucem V, actrucem F m. 2 16 loqueretur V: ut loqueretur AFv, ut BM ante nomen habent 19 hnmodum V, item 122, 6 20 tamen om. A 26 obuiam F 27 id om. A II paulolum F || nam tum fere F, nam cum fere Q 28 difficile ei coni. de Prato 29 dinoscere mei: dignoscere v )

leuato ergo in aduersos signo crucis imperat turbae non moueri loco onusque deponere. hic uero mirum in modum uideres miseros primum uelut saxa riguisse.

dein, cum promouere se summo conamine niterentur, ultra accedere non ualentes ridiculam in uertiginem rotabantur, donec uicti corporis onus ponunt: attoniti et semet inuicem aspicientes, quidnam sibi accidisset, taciti cogitabant.

sed cum beatus uir conperisset exequiarum esse illam frequentiam, non sacrorum, eleuata rursum manu dat eis abeundi et tollendi corporis potestatem. ita eos et cum uoluit, stare conpulit, et cum libuit, abire permisit.