Chronica

Verum Ithacio ad resistendum non animus, sed facultas defuit, quia haeretici corrupto V oluentio proconsule uires suas [*]( 4 certamina om. b 9 Actum P, At tum b 11 Aquitaniam b 15 Delphinum h II euchrotiae P, ut em. de Prato : Euchrociae h, et sic infra 17 cum feminis atque alienis etiam moribus coni. de Prato 21 conspectu P 22 ęquê P 24 tempestatS P 26 tum P, ut coni. Sigonius: cum b 27 restoi P 31 Ithacio Baronius: itachio P, Trachio b, Idacio Sigonius 32 Viucntio Baronius )

quin etiam Ithacius ab his quasi perturbator ecclesiarum reus postulatus, iussusque per atrocem executionem deduci trepidus profugit ad Gallias: ibi Gregorium praefectum adiit. qui compertis quae gesta erant, rapi ad se turbarum auctores iubet ac de omnibus ad imperatorem refert, ut haereticis uiam ambiendi praecluderet.

sed id frustra fuit, quia per libidinem et potentiam paucorum cuncta ibi uenalia erant. igitur haeretici suis artibus, grandi pecunia Macedonio data, optinent, ut imperiali auctoritate praefecto erepta cognitio Hispaniarum uicario deferretur: nam iam proconsulem habere desierant:

missique a magistro officiales, qui Ithacium tum in Treueris agentem ad Hispanias retraherent. quos ille callide frustratus, ac postea per Britannium episcopum defensus illusit.

iam tum rumor incesserat clemens, Maximum intra Britannias sumpsisse imperium ac breui in Gallias erupturum. ita tum Ithacius statuit, licet rebus dubiis , noui imperatoris aduentum expectare: interim sibi nihil agitandum.

igitur ubi Maximus oppidum Treuerorum uictor ingressus est, ingerit preces plenas in Priscillianum ac socios eius inuidiae atque criminum.

quibus permotus imperator, datis ad praefectum Galliarum atque ad uicarium Hispaniarum litteris, omnes omnino, quos labes illa inuoluerat, deduci ad synodum Burdigalensem iubet.

ita deducti Instantius et Priscillianus: quorum Instantius prior iussus causam dicere, postquam se parum expurgabat, indignus esse episcopatu pronuntiatus est.

Priscillianus uero, ne ab episcopis audiretur, ad principem prouocauit. permissumque id nostrorum inconstantia, qui aut sententiam uel in refragantem ferre debuerant aut, si ipsi suspecti [*]( 1 itachius P 5 ambien (sic) P 10 deferretur om. P, deferatur suppleuit Galesinius 11 itbatium P et sic saepius 1\\ in Trcueris P, ut coni. Giselinus: in aere ueris b, quae lectio inde exorta est, quod in P intreneris ex inèreueris correctumest, littera e, de qua agitur, non deleta. Scriptura talis est teste Reifferscheidio, ut ta-ntum accuratius inspicienti intreueris correctum use appareaf. 12 frustratus P et Sigonius: frustratur b 13 britannium P, ut coni. Tillemont: Pritannium &, Britomum Hontheim Prodr. hist. Treuir. I, 134 II defessUS P II tum om. b \'14 clemens maximu P: Clementem Мaximum b ; cf. Sall. Jug. 22 sed is rumor clemeus erat, et Prisc. 18, 277 p. 353 ed. Bert.. II inperium P 16 noni] noim P 22 Burdegalenaem b 26 qui aut de Prato : quia aut Pb 27 ucl P : om. b II aut si P et Giselinus : aut sibi b )