Chronica

tum uero Y dacius atque Ithacius acrius instare, [*]( 6 quoad Hyginus de Prato: quoadyginus P, Quo Adyginus b 7 comperto, ad Idatium emeritae aetatis sacerdotem refert b II ydatium P (et sic infra): Idatium uulgo 11 nee Vonck: ct Pb 14 tamen P: tum b 15 episcopi Drttsius: cps P; cf II, .39, 7 16 si quis b 17 Itacins (non Ithacius) scribendum esse docere conati sunt Florez et Giruesius Hispani 1\\ OBsoDobensi (uel Oxomensi) Sigonim; illud (uel Ossonubensi) uerisimilius uidetur et plerorumque historicorum Msensum tulit 19 et addidi, maximeque b 1\\ yginum P II extra communioncm faceret b : commnnions (sed - erasum) faceret P, fort. communione arceret (uel secemeret) 24 caesar augnstina synodll P 25 labilensi P, em. Sigonius 27 ydatius atque jthatins P )

igitur post multa et foeda certamina Ydacio supplicante elicitur a Gratiano tum imperatore rescriptum, quo uniuersi haeretici excedere non ecclesiis tantum aut urbibus, sed extra omnes terras propelli iubebantur.

quo comperto Gnostici diffisi rebus suis, non ausi iudicio certare, sponte cessere, qui episcopi uidebantur: ceteros metus dispersit.

Ac tum Instantius, Saluianus et Priscillianus Romam profecti, ut apud Damasum, urbis ea tempestate episcopum, obiecta purgarent.

sed iter eis praeter interiorem Aquitanicam fuit, ubi tum ab imperitis magnifice suscepti sparsere perfidiae semina. maximeque Elusanam plebem, sane tum bonam et religioni studentem, prauis praedicationibus peruertere. a Burdigala per Delfinum repulsi, tamen in agro Euchrotiae aliquantisper morati, infecere nonnullos suis erroribus.

inde iter coeptum ingressi, turpi sane pudibundoque comitatu, cum uxoribus atque alienis etiam feminis, in quis erat Euchrotia ac filia eius Procula, de qua fuit in sermone hominum Priscilliani stupro grauidam partum sibi graminibus abegisse.

hi ubi Romam peruenere, Damaso se purgare cupientes, ne in conspectum quidem eius admissi sunt. regressi Mediolanum aeque aduersantem sibi Ambrosium reppererunt.

tum uertere consilia, ut, quia duobus episcopis, quorum ea tempestate summa auctoritas erat, non illuserant, largiendo et ambiendo ab imperatore cupita extorquerent. ita corrupto Macedonio, tum magistro officiorum, rescriptum eliciunt, quo calcatis, quae prius decreta erant, restitui ecclesiis iubebantur.

hoc freti Instantius et Priscillianus repetiuere Hispanias; nam Saluianus in urbe obierat: ac tum sine ullo certamine ecclesias, qui bus praefuerant, recepere.