Chronica

Severus, Sulpicius

Severus, Sulpicius. Sulpicii Severi libri qui supersunt (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 1). Halm, Karl, editor. Vienna: Gerold, 1866.

qua tempestate cum iam humanum genus abundaret, angeli, quibus caelum sedes erat, speciosarum forma uirginum [*]( 5 Gen. 1. 9 Gen. 2. 18 Gen. 4. 19 Gen. 5. ) [*]( 1 diriuata P 4 faciam INCIPIT LIBER P 5 a Deo P et SigoniUlJ: a Domino b II annorum malebat Giselinus 6 millia b 8 uenustatis P 10 constutiti P 11 interdicta sibi arbore seripsi: interdicti sibi arboro P, interdictam sibi arborem b 12 nascitur P: nascuntur b 13 Is filium Vonck (inLectionumLatinarum libris II. Traiecti1745) II enoc P 14 ex eo Irad atque ex hoc malebat de Prato 15 mauiahel P: Mamahel b II hic Mathusael Vorstius 16 iuuenis P: iuuenis quidam b 17 pmissum P (non pmissum, ut ait de Prato) 20 ducentesimum] sic LXX, contra textus hebr. et vulg. centesimum 21 Kainan P (bis), ut coni. Gelasinius: Nainan b j) Maleleel LXX et Lucas 24 iustitiS P II deo P: Domino b 26 sedis P, sed eadeni manu sedes corr. II spetiosarum P )

5
capti illicitas cupiditates appetierunt: ac naturae suae originisque degeneres, relictis superioribus, quorum incolae erant, matrimoniis se mortalibus miscuerunt.

hi paulatim mores noxios conserentes humanam corrupere progeniem, exque eorum coitu Gigantes editi esse dicuntur, cum diuersae inter se naturae permixtio monstra gigneret.

Quibus rebus offensus Deus maximeque malitia hominum, quae ultra modum processerat, delere penitus humanum genus decreuerat. sed No6, uirum iustum, uita innocens destinatae exemit sententiae.

idem admonitus a Deo diluuium terris imminere, aream inmensae magnitudinis ex lignis contexuit ac bitumine illitam inpenetrabilem aquis reddidit, qua ille cum uxore ac filiis tribus et totidem nuribus clausus: uolucrum etiam paria itidemque diuersi generis bestiarum eodem claustro recepta, reliqua omnia diluuio absumpta.

igitur Noe, cum iam imbrium uim destitisse et quieto in salo arcam circumferri intellegeret, ratus, id quod erat, aquas decedere, coruum primum explorandae rei gratia, eoque non reuertente — ut ego conicio, cadaueribus detentum — emisit columbam: quae cum consistendi locum non repperisset, reuersa est.

rursum emissa folium oliuae retulit, manifestum indicium, nudari cacumina arborum. tertio demum emissa non rediit: unde animadversum aquas destitisse.

ita Noe aream egressus est. id gestum a mundi exordio post annos, ut ego comperio, n cc duos et quadraginta.