Epistulae

Ruricius I, Bishop of Limoges

Ruricius I, Bishop of Limoges. Fausti Reiensis praeter sermones pseudo-eusebianos opera (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 21). Engelbrecht, August, editor. Prague; Vienna; Leipzig: Tempsky, Freytag, 1891.

VIII. DOMINO SANCTO AC BEATISSIMO ET APOSTOLICA REUERENTIA SUSPICIENDO DOMNO ET PAPAE RURICIO EPISCOPO SEDATUS EPISCOPUS.

Equum, quem per fratrem nostrum presbyterum transmisistis, accepi magnificis uerborum uestrorum phaleris oneratum, in [*]( 1 ac frequenti et v 5 presentiam S 6 persentimus v utrum dictis an datis in 8 exstet dubium, dictis v 9 commendetis S. ut Kr., et S 10 et Kr., ut S 11 tholosa S, Tolosae v Kr. 12 hispanus Sl 13 oro te v tam S dignaretur affectum S, cenT. v 21 expetit coni. Mmumsenus 22 meae om. v 23 distinarem S 24 desiderio S 26 domino v suspiciendo Kr., suscipiendo S 27 papae] patrono Kr. 28 aequum S 29 faleris S oneratum scrijm, honeratum S, honoratum vKr. ) [*]( XXI. Fauat. ) [*]( 29 )

450
uita uilem, in epistula pretiosum, mouentem se, cum foditur calcaribus aut urgetur uerberibus, et nihil penitus promouentem, forma deterrimum, colore uilissimum, molliorem plumis, statuis pigriorem, solida corpora pauescentem, umbras solum, ut credo, de consuetudine non timentem, fugitiuum, cum dimittitur, inmobilem, cum sedetur, in planis stantem, in asperis conruentem, qui teneri nesciat, ambulare non possit. quem priusquam uiderem, dum epistulas uestras relego, illorum de gente esse credidi,. quos Daedala Circe subposita de matre nothos furata creauit.

Putabam illum calidum animis, acrem cursibus, ignem, cum exhiberetur, elatis naribus efflaturum, concussurum solido cornu campos, celeritate uentos et flumina praecursurum. talem enim mihi splendidissimus epistulae sermo promiserat. credebam etiam, quod illum mandentem frenos, terentem morsibus ferrum duo fortiores uiri, ne euaderet, retinerent. nec me fefellit. nam trahebant eum aliquot, inpingebant alii et plures caedebant. quem ut sic exhibitum uidi, optaui, ut talia, qualia erant, non, qualia epistula mea continet, semper caris uestris munera mitteretis. ego tamen, quia mihi non reliquistis in transmissi muneris laude quod dicerem, ne omnino ..... [*]( 10] Uerg. Aen. VII 282 sq.. ) [*]( 1 uita scripsi, uia S preciosum S se-promouentem Sbis 2 et] ex S paenitus S 3 statuis v, status S 4 pauiscentem S 5 fugitium S 6 caeditur v 9 crededi S dedala S 11 notus S 12 potabam S callidum S 13 exiberetur S 14 campus Sl uentus S 16 mandantem S (e man. alt.), manducantem t\' frenus S1 terentem r, erentem S 17 forciores S feuellit S 18 aliquod S cedebant S 19 ut r, ad 8 20 muneris v, munere S lacunam indicaui; quae sequuntur in S, ex Sidonii epistula (II, 1) deprompta ntnt, cf. prolegomena )

451