Epistulae

LIII. RURICIUS EPISCOPUS PRAESIDIO FILIO SALUTEM.

Plerique, dum me apud indiuiduam mihi sublimitatem uestram non uitae merito, sed amicitiarum priuilegio multum posse confidunt, commendaticias a nobis, quibus uobis excusentur, inquirunt. quas eis pro officii nostri necessitate negare non possumus, non praesumptionis audacia, sed ministerii disciplina, dum et illis praesentis uitae solatium et uobis prouidere desideramus aeternae, ut et illi per patientiam uestram [*]( 16] Psalm. 121, 3. ) [*]( 1 hii S, hi v 3 tamque om. S 4 non om. S, add. Kr. ex ep. II10 obuiaret Kr. cordis v, discordis S diligentis S 6 quo-inpendere] cf. ep. II 9 7 augeretur S, corr. v 8 uisitudinem S et add. Kr. ex ep. II 9 otn. S 11 plurimu S 13 cui—merita] cf. ep. 117 14 etsi cf. I17, ut si S turbidinis S 20 cf. supra ep. II 12 pr?sidio S 21 plerumque S 22 amititiaru S 24 offitii S 25 praesuptionis S audatia S 26 praestis S 27 pacientia S )

reseruentur ad paenitentiam et uos per misericordiam perueniatis ad ueniam, sicut dicit scriptura: quia iudicium sine misericordia erit illi, qui non fecerit misericordiam, quia, qui dixit: dimittite et dimittetur uobis, procul dubio, quem uiderit hic facere, quod praecepit, in futuro ei restituet, quod promisit. nobis enim illius ueritas praesto est, si illi fides nostra non desit. unde manifestissime potestis aduertere absolutionem miserorum uestrorum esse indulgentiam peccatorum et hoc uestris conferendum precibus, quod uos praestatis alienis, iuxta ipsius in euangelio sententiam: quo iudicio iudicaueritis, iudicabitur de uobis. ideoque pro Urso et Lupo, qui ad me quasi uobis peculiarius, sicut sperius dixi, caritatis iure deuinctum pro criminum suorum intercessione uenerunt, precator accedo, ut primum deo, deinde nobis hoc, quod commiserunt, donare digneris nec nos de eorum damnatione confundas, qui se iam tum absolutos esse, quando ad humilitatem meam deducti sunt, crediderunt.

LIIII. RURICIUS EPISCOPUS RUSTICO FILIO SALUTEM.

Extra affectum consuetudinarium et probatum et humanitatem nobis dignaris inpendere, dum usibus tuis detrahis, quod nostris largiaris expensis, quia puero uestro referente cognoui, quod piscationis in Uisera pro parte uestra nobis iusseras delicias ministrare. unde salutatione depensa gratias ago plurimas exorans diuinam misericordiam, ut pro honore, quem nobis pro ipsius timore dependitis, et praesentium dierum uobis conferat felicitatem et beatitudinem tribuat futurorum. [*]( 2] Iac. 2, 13. 4] Luc. 6, 87. 10] Matth. 7, 2. ) [*]( 2 iuditiu S 3 illi om. S 4 qui om. S dimittitur S 5 praecipit 11 restituit S 6 presto S 9 praecibus S 10 prestatis S 11 ideque S, idemque v, fort. recte, cf. p. 437,13 14 intercessiones S 16 damnationem 8 absolutus S 28 uiscera. ufa S, Yisera v 24 dilicias S ministrari Kr. 26 praesentium dierum Kr., preseutierum S, praesentium rerum v, praesentium Mommsenus 27 futurorum] finit add. S ) [*]( 28* )

++

LV. RURICIUS APRUNCULO EPISCOPO SALUTEM.

Sicut litteras sanctitatis uestrae per uirum uenerabilem Elogium cum gratulatione suscepi, ita has eodem redeunte libenter emisi. quibus apostolatui uestro debitum dependo sospitationis officium simulque deposco, ut pro nobis orare dignemini et id a communi domino peculiarius postulare, ut iam tandem aliquando in unum uenire et nos uidere mereamur, ut caritas, quae secundum sententiam dominicam in pectoribus nostris per absentiam, quod peius est, refrixit, per praesentiam iterum in sopitis cineribus suscitetur et uiuis uocibus quasi nouis flatibus ueteris amoris rediuiuum reparetur incendium, quod more atque uirtute ignis illius, quem dominus misit in terram, et spinas neglegentiae nostrae atque desidiae ui naturae potentis exurat et tenebras dormientis cordis inluminet.