Liber Apologeticus

magna et qerta est 4e perfectione fiducia, cum omnipotens facit quod optat infimus, rursusque magna et certa est de confirmatione securitas, cum omnipotens seruat nec perdit infirmos; sicut scriptum est: ei autem, qui pote$t omnia abundantius facere quam petimus et intellegimus, secundum uirtutem quam operatur in nobis: ipsi gloria in Christo Iesu. quamobrem.

admonet apostolus: quae sursum. sunt sapite, non quae super terram; mortui enim estis et uita uestra abscondita est cum Christo in DęQ. cum Christus apparuerit uita uestra, tunc et uos cum illo apparebitis in gloria. uitae fructus est sanctitas, sanctitas uero est [*]( [47 od. Migne] ) esse sine peccato, si ergo incorruptionis gloria abscondita est ab omnibus hominibus in hoc tempore, tu quomodo in hoe eedem tempore ipsa incorruptione posse te superindui gloriaris?

sicut enim corruptionis principium fuit homini declinare in peccatum, ita incorruptionis initium erit non habere peccatum. quis ergo illud ante indicium Dei abscondit aut de sinu Christi abstulit [*]( AVECTORES 9 Psalm. 104, 4 4 Psalm. 122, 2 JQ Ephes. 3, 20 et 21 14 Cobou. 3, 2—4 ) [*]( 1 se om. v 3 confermamini Σ confirmamini (a ex u corr.) 9 4 respondet hg || nora et pia e || et om. Xe 7 nobis] ΣΡΦΧ nostri Ψv (cum Vulg.) 10 perdat Φ* infirmus Φ* 11 habundantius Υ ha|bondanti9 (ba in fine u. ex corr. aid., reliqua in ras.) V 12 inteligimus (sic) Ψ || quam] 2 qua ΥΡΧΨv;; quae in qųm corr. codex Amiat. 14 ammonet ΥΦΧ 17 cum illo apparebitis] apparebitis CUIR ipos ? (ex Vulg.) 20 quomodo in] quomodo v 22 declinarel declarare Σ1 23 incorruptionis (io in ras. m. 2) Φ )

haec praesnmmns instruit Paulus et dicit: cum autem mortale hoc induerit inmortalitatem: tunc fiet sermo qui scriptus est, Absorta est mors in uictoria. ubi est, mors, uictoria tua? ubi est, mors, stimulus tutis? stimulus autem mortis peccatum est.

per quod ostendit apostolus, nullo modo eatenus quemquam insultare posse morti atque peccato, donec mortalitatem inmortalitas et corruptionem incorruptio consequatur, et ubi infirmitate deleta uirtus perfecta succedit, ubi non erit masculus et femina sed erunt omnes similes angelis Dei.

porro autem si quis iam in tantum cumulum sanctitatis excrescit, ut uiuens in hac carne uel masculum se esse uel feminam nesciat, si iam plenissima sui puritate percepta nec habens uestimenta sordidata similis est angelis Dei et si iam illa quae promissa est sanctis in speciem solis claritate circumdatur, digne hanc perfectionem non uoce sed habitu profitetur.

uerumtamen praesumptio ista perditio est; quin potius huiusmodi homini expedit, ut non suum cor sed Paulum, magistrum gentium, audiat et sequatur simulque oret cum eo, cui oranti respondeat Dominus: sufficit tibi gratia mea; uirtus autem in infirmitate perficitur.