Liber Apologeticus

nam et ipse de se Dominus ait: uenit princeps mundi huius et nihil in me inuenit suum. quid enim est diaboli? haud dubium, quinpeccatum. ab initio enim diabolus mendax est, et contra Dominus mens est, qui loquitur ueritatem in corde suo et non egit dolum in lingua sua.

angelus magnus et fortis Scriptura testante clamat in caelo: quis dignus est aperire librum et soluere signa eius? nec quisquam poterat, neque in caelo, neque in terra, neque sub terra aperire librum, neque per-

spicere eum, flet multum Iohannes et luget, quod ex uniuersitate rationalium creaturarum nemo dignus repertus esset, qui aperiret librum, ut uideret eum. flentem Iohannem unus e senioribus consolatur et dicit: noli flere, Iohannes. ecce uicit leo ex tribu Iuda, radix Dauid, aperire [*](AVCTORES 8 Psalm. 14, 1 et 2 12 Ioh. 14, 30 14 Ioh. Ep. 1, 3, 8 et Ioh. Eu. 8, 44 15 Psalm. 14, 3 17 Apoc. 5, 2 et 3 24 Apoc. 5, 5 ) [*]( 1 carnalia L 2 qua] quia Σ || non om. Φ2|| quam om. Φ2 7 prophłam Φar 9 tuo sancto a 12 venit] uenit enim (sub enim puncta erasa) V || nichil XW 18 ante hunc uersum niet — haut punctum positum V || inue|niet V || diaboli] ΣΦΧ diabolu ΥΨv || haut X.Ψ 14 quin (n in ras. 1 aut 2 lilt.) # 16 qaloqaitnr sic T 17 celo Φ 18 est dignus v 19 caelu Σ celo (o ex u eorr.) # 21 multi Φ2 23 aperirA (& ex e corr.) X U at] ant QX || iohanne(er. 1 aut 2 litt.) & 24 e] ex W U consolabatur S ||dicit] ait V 9 )

parum est quia sine macula, parum quia agnus, nisi et occisus nisi puritatem uitae passionis testimonio coronasset, habens septem cornua et oculos septem, qui sunt septem spiritus Dei: nec dubium, quin spiritus sapientiae et intellectus, spiritus consilii et uirtutis, spiritus scientiae et pietatis, spiritus timoris Domini. quis ergo iste est liber? ut credo, indicii. Pater enim non indicat quemquam; sed omne indicium Filio dedit. Pro dolor! cogor dicere, quod horrui cogitasse.

ecce nunc et Pelagius, qui ausus est profiteri se esse sine macula atque peccato, consequenter arbitratur dignum se accipiendo librum atque iudicium, proximumque est, ut dicat sibi cego potestatem habeo ponendi animam meam et iterum sumendi eam\' et praeparet se in throno Christi futurum esse consortem.

miser homo, qui non potius intellegit praeparare se Antichristi aduentum praecursorem, qui cum fuerit reuelatus, extollit se super omne quod dicitur aut quod colitur Deus, iuxta hunc qui se iam conparat in coaequationem unici filii Dei.