Historiae Adversum Paganos

Omnes homines cuiuslibet uel sectae uel uitae uel patriae ita semper ad prospectum prudentiae naturali bono eriguntur, ut oblectamento corporis rationale mentis etsi non actu praeferant, indicio tamen praeferendum sciant. quae mens, ratione duce inlustrata, in medio uirtutum, quibus genuino fauore, quamuis uitiis inclinetur, adsurgit, scientiam Dei quasi arcem. porospicit. Deum enim quilibet hominum contemnere.

ad tempus potest,. nescire in totum non potest. unde quidam dum in multis Deum credunt, multos deos indiscreto timore finxerunt. sed hinc iam uel maxime cum auctoritate ueritatis operante tum ipsa etiam ratione discutiente discessum est.

quippe cum et philosophi eorum, ut de nostris sanctis sileam, dum intento mentis studio quaerunt sorutanturque omnia, unum Deum auctorem omnium reppererunt, ad quem unum omnia referrentur; unde etiam nunc pagani, quos iam declarata ueritas de contumacia magis quam de ignorantia conuincit, cum a nobis discutiuntur, non se plures deos sequi sed sub uno deo [*]( AVCTORES oap. 1 Orosius usus Augustini C. D., uelut 3, 25. 28.33 al. § 3 ef. Augustin. C- D. 8, 1 ) [*]( 1 uel sectae] sectae L 2 bonum D || erigumltur (sic u~̣ pro u~) L 3 ut om. L || rationali D || preferant R 4 praeferendo D || iaciant D 6 adsurgit (a in ras. m. 2, d in s 3) R || scientia D 7 contem.nere B 9 multis D || indescreto PaR1 || finxerunt (n pr. in ras.) R fl∗xerunt (er. n) D 10 bic L || autoritate D 11 eet om. fine uersus D 12 sic scɪs· L || intenti PR1 14 reppererunt] PR2 repperunt LaR1D || ad quem] atque D || referentur L referunt D 16 quam] quem Pa 17 seq. R1 aeq R2 seque D )

restat igitur de intellegentia ueri Dei per multas intellegendi suspiciones confusa dissensio, quia de uno deo omnium paene una opinio est. hucusque humana scrutatio, etsi cum labore, potuit. at ubi ratiocinatio deficit, fides subuenit.

nisi enim crediderimus, non intellegemus: ab ipso audias ipsique Deo credas, quod uerum uelis scire de Deo. itaque idem unus et uerus Deus, in quem omnis, ut diximus, etsi ex diuersis opinionibus secta concurrit, mutans regna et disponens tempora, peccata quoque puniens, quae infirma sunt mundi elegit, ut confundat fortia, Romanumque imperium adsumpto pauperrimi status pastore fundauit.

hoc per reges et consules din prouectum postquam Asiae Africae atque Europae potitum est, ad unum imperatorem eundemque fortissimum et clementissimum cuncta sui

ordinatione congessit sub hoc imperatore, quem omnes fere gentes amore et timore permixto iuste honorarent, Deus uerus, qui superstitione sollicita ab ignorantibus colebatur, magnum illum intellegentiae suae fontem aperuit promptiusque per hominem docturus homines filium suum misit operantem uirtutes, quae praecellerent hominem, coarguentemque daemonas, quos aliqui deos putauissent, ut qui ipsi tamquam [*]( AVCTORES § 4 hucusque potuit fortasse imitatur Vergilium Aen. 11, 823 § 5 lin. 10 quae—fortia Ep. ad Cor. 1, 1, 27 ) [*]( 1 magno om. L || faten∗tur P 2 intelligentia D || intelligendi D || suspitiones R 3 p.ene R 4 at] ad PaR1 5 ratiosinatio D ratiocinato R1 || deficit] LZ, defecit PRDv || credederimos Ra crederimna D 6 intellegimna R intelligimus D 7 nero D || uel D || idem om. PR || ueros D || deus om. D 8 omnee LPlD || opi∗nio∗nibus P 10 elegi L 11 assumpto R2 || pavperimi R\'D || pastorem D 13 europae atque africae L || adque P1R1 aque D || eurape D || patitum R1 14 et clementissimum om. RaD 15 ordinationem D || concessit D || ∗∗fere R 16 uero D 17 superstitutione D 18 intelligentiae D || promtiusque R1 19 homniem D 20 daemonee PR 21 quos] quod L U aliqui. PB (% in q mut. m. 2 R) || dęo (s post o s. s. m. 1) B || tamq. hom. n. credo op. om. L )

deinde ut m magno silentio ac pace latissima inoffense et celeriter noui nominis gloria et adnuntiatae salutis uelox fama percurreret uel etiam ut discipulis eius per diuersas gentes euntibus ultroque per cunctos salutis dona offerentibus obeundi ac disserendi quippe Romanis ciuibus inter ciues Romanos esset tuta libertas.

quod ideo commemorandum putaui, quia hio sextus libellus usque ad Caesarem Augustum, de quo haec dicuntur, extenditur.

quodsi aliqui hanc luoidissimam rationem inritam putant, suisque dis potius adsignant, quos primum prudentia elegerint deinde praecipuo cultu inuitarint, ut sibi per eos amplissimum hoc pulcherrimumque imperium conderetur —

sic enim iactitant, quia ipsi optimo genere sacrorum emeruerint praecipuum deorum fauorem, quibus ademptis uel praetermissis discesserint omnes

1. adytis arisque relictis
2. Di, quibus imperium hoc steterat —

unde, quamuis reuerentia sanctitatis tuae multa fortissime uerissimeque disseruerit, tamen et mihi locus exigit, ut pauca subiciam.

si Romani colendo deos emeruerunt fauorem deorum [*]( AVCTORES § 10 cf. Augustinus C. D. 4, 9 § 11 adytiasteterat Vergilius Aen. 2, 351 aq. ) [*]( 1 credidissent (n deleta P, n s. s. m. 1JB) PB || deo PR || crederet LRa crediderent D 2 in om. L II inoffensae LPash inoffensa D 3 oeleriter (pr. e in ras. m. 3, ex ae 9) B || aɴnuntiate (ɴ ex d et ę ex e m. 3) R adnuntiati D || felox Pa 4 percnrrit D 5 abeundi P2RD 6 di∗serendi (er. 8) B II romania] romams D || romanos] f. L 7 commemorando D 8 libellus (li s. s. m. 1) B om. D II cessarem D || agostam D 9 dicun∗tur P || rationeS D 10 ir.ritam (er. i) D irritam PB || diis PB || signant PB || primo D 12 per om. D || concederetur fort. Portensis ante corr. teste Grubitzio (non Florentini; errat Hauerk.), edd. 1510 et 1542 14 praecipoim Pa || adeptis R1D 17 de D dii PB II steterit (pone e pr. extat r littera inchoata) D 18 sanct.-19 diss. om. L 18 ∗∗sanctitatis (s in ras. et ti prius 8. s. m. 2) B || fortissime uerissimeque] fortissimeque D || fortissimę a. ras. B 19 di∗seruerit (er. s) B disserit D 20 deos] ds· L II emerunt P emerumt (-nit f) R1 )

an Amulius auns, qui exposuit ad necem? an pater, qui incertus fuit? an Rhea mater stupri rea? an Albani parentes, ipsa quoque ab initio Romani nominis germina persequentes ? an tota Italia, quae per quadringentos annos, dum audere potuit, excidio eius inhiauit ?

non, inquiunt, sed di ipsi, quia se colendos sciebant, futuros custodiere cultores. ergo praescii sunt.

si praescii sunt, cnr hoc imperium inter tot annorum saecula eo potissimum tempore ad summam potentiae arcem perduxerunt, quo ille nasci inter homines atque adgnosci ut homo uoluit, post cuius nomen et ipsi pro nihilo contempti sunt et cum uniuerso mundo etiam illi, quos ipsi prouexerant, cucurrerunt?

sed humiliter obrepsit, inquiunt, et latenter intrauit. latentis et humilis unde tam celebris fama, tam indubitata fides, tam manifesta potentia? signis quibusdam et uirtutibus mentes hominum superstitione sollicitas cepit et tenuit. at haec si homo potuit, di magis posse debuerunt.

an quia ille hanc potentiam a Patre sibi traditam praedicabat, peruentum est aliquando ad intellegentiam illius [*]( AVCTORES g 11 Amulios cf. 2, 4 § 3 ) [*]( 1 collendo D || ut om. P1R1 (s. 8. m. 2 in PR sed deinde erasum in R) || romolus D 3 collendo D || amullius D || qui. B que D || nicem La 4 an∗∗pater (eras. te ut uid.) R || anrhea (n ex r m. 2, r ex t 9 m.- 2) B anmea (mea erasum) D || rea] rhea L 5 abbani D || per germana sequentes L 6 italiam D || quadringentus D cccc PR 7 dii P dί́ί́ (ii cum ras. m. 2, ex ũ ?) B 8 sciebat (corr. m. 3) L\' || futurus R1 || custodire L 9 praescii sunt si om. D || praescii sunt] praesciis (is, an is ?, eras.) D 10 tempora D 11 quo] LZ1h quo se PBZfs quod D; cf. § 19 || inter homines atq; agnusci I (ter-ag in ras. m. 1, nusci pone uers. m. 1) D || adque LP1R1 || agnosci PBD 12 post] PBDv per L 13 contemti P contenti D 14 obprepsit D obressit R1 15 latanter R1 || caelebris (a er.) R 16 manifestata D || quibusdam (dam 8. s. m. 1) B 17 hominem D || saperatitucione D || Bullitas D (-as in -a s corr.) D 18 c∗epit R || ad PR || di in di* corr. L dii (i fin. radendo ex e 9 D) PRD 19 an] haec D 20 peruentũ (Q ex us) P || ∗ad B || intellegentiam (in s. s. m. 1) R intelligentia D )

uerumtamen breuiter discutio: di isti, quos tantos ferunt, ut Romanam rempublicam et propitii prouexisse et auersi adflixisse uideantur, eo certe tempore, quod palam constat, quo nasci Christus uoluit et adnuntiari gentibus coepit deuotissime atque intentissime colebantur.

ita illi consulentes et sibi et cultoribus suis non potuerunt uel reprimere uel repellere superstitionem eius, propter quam spernendos se cultoresque suos destituendos uiderent? quamquam si ab inuitis, danda uenia nec deserendi fuerunt; si a uoluntariis, seruanda praescientia nec prius fuerant adiuuandi.