Historiae Adversum Paganos
Orosius, Paulus
Orosius, Paulus. Historiarum adversum paganos libri VII (Corpus scriptorum ecclesiasticorum latinorum, Volume 5). Zangemeister, Karl, editor. Gerold: Vienna, 1882.
Demetrius augmento Graeciae et totius Macedoniae elatus, in Asiam transire disponit.
Ptolemaeus autem et Seleucus et Lysimachus experti priore certamine, quantae uires essent concordiae, iterum societate pacta adunatisque exercitibus, bellum in Europam transferunt aduersus Demetrium.
his se comitem et belli socium Pyrrhus rex Epiri iungit, sperans Demetrium Macedonia posse depelli. nec spes frustra [*]( AVCTORES § 50 — § 56 interfecit Iustin. 16, 1 $ 1.5.8.19; 2 § 1 — 4 ) [*]( 1 ptolemeus X ptholomeus PR ptolomaeus D || lisia coiungitur (i tertia statim ex n corr.) D lyaimaoon (ctm i seq. coni.) P* lysimaco P2R lyaimmacho 1 3 macedoniae (e pr. in ras. al. m.) R machaedoniae P macedonie λ in macedonia D 4 antepater D || thes∗alonicen (er. n ut uid.) B thesalonicen 1 thensa loncen ( ̃ est apex) D || oansandxi X 5 miserabiliter (se add. m. 2) P || praecantem P || transberberaoit 1 6 frater X 7 ob ultionem] obla lcionem D 8 lysimacus P lysimmachus 1 || dori] PRDΑλς, Doricetis cum Iustini codd. fh; cetis apud Orosium ex- T cidisse ob regis quod seq. similitudinem uidetur U thacum 1 tracum R .9 urgeretur PRa urguetur D 10 augmento (g ex c) R || greciae R grecię 1 || macedoniae (e pr. al. m. in ras.) B macedonie X machedoniae P 11 ptolomaeus D ptolomeus (fuit ptolemeus) 1 ptholomeus PR 12 lysimacus PR lisimachus D || priori Rb || certamine (in in ras.) P || quante 1 13 concordię 1 14 enropam (eu ex cu corr.) P eurupam D 15 sotium R || t pyrrhus] O pyrrus Ρλ pyrus B pirrus D || epyri 1 || iungi 1 16 macedia (e in ras.) R machedonia P macędonia 1 )
deinde Lysimachus generum suum Antipatrum insidiantem sibi interfecit filiumque suum Agathoclem ultra humanum morem perosus occidit.
Quibus quidem diebus Lysimachia ciuitas formidolosissimo terrae motu euersa, oppressoque populo suo crudele sepulchrum fuit.
Lysimachum autem adsiduis se parricidiis cruentantem omnes socii deseruerunt et ad Seleucum deficientes, pronum iam regem aemulatione regni, ut bellum Lysimacho inferret, hortati sunt.
res foedissimi spectaculi erat, duo reges, quorum Lysimachus annos natus LXXIIII, Seleucus autem LXXVII, de eripiendis alterutrum regnis concurrere, in acie stare, arma gerere.
ultimum hoc quidem bellum Alexandri commilitonum fuit, sed quod ad exemplum humanae miseriae fuerit reseruatum: